Sensiz Sabahlar

Bana hiç değmedi güneş,
Söğüt dallarının arasından
Gözlerim, doyasıya seyredemedi seni
Ellerim, tutamadı ellerini sıkı, sıkı
Ayaklarımın altında toprak yandı özleminle
Tenini koklayamıyorum artık Nisan sabahları gibi
İşte bir gün daha sensiz
Sanki mevsim hazan
Serçeler neşesini yitirmiş
Okşamıyor yanaklarımı bahar yeli
Gözümde yaş kalmamış ki
Gözlerim kuruyan ırmaklar gibi
Savrulmuşum kırlangıç fırtınalarında
Ne anladım ki bu hayattan
Sana dokunamadıktan sonra
Bulutlar hüzün yağdırıyor
Sensiz sabahlara

Emine Tokgöz