Bir daha asla, Şiir içine çıkabilecek yüzün olmayacak.

Seni asla affetmeyecek,bir zamanlar boşluk doldururken
Şimdi boşluğa düşürdüğün kalemim.

Bir daha Asla, şiir içine çıkabilecek yüzün olmayacak..
...
Gün gelecek,
Seni unutmaya yüz tutacağım,
Yüzünü bir başkası tutarken..

Şimdi,
kafandaki acabalarla
ve aklındaki karıncalanmalarla git..

Ben,
Yüreğimdeki dalgalanmayla
açık bir denize, delik bir kayıkla çıkmış kadar su alacağım.

ve Sen,

yediğim vurgundan sonra bir daha kimseye vurulamayacağımı düşünüp
rahat bir nefes alacaksın..

İçin rahat olsun.
Sana hiç acı çektirmeden yırtacağım resimlerini
ve saçlarına farkettirmeden atacağım defterim arasındaki telini..

Ruhun bile duymayacak.
Aaa bak unutmuşum bile seni,
Sende ruh yoktu ki...

Olcay Derecik