Boşa konuştum

Kendimi yiyip bitirdiğim
o kahrolası gecelerin sabahında
aklımda kalan tek şeyin,
aklımdan gitmeyişin olduğunu
kendimi incitmeden kabullenebilmenin yollarını arıyordum..

Bir ceset gibi
taşınıyordum tabut içinde sanki
göz torbalarım şiş
uykusuz
zoraki ayağa kalkma girişimlerimde..

Mutsuzluğun tedaviyi reddeden halini
yüzümdeki miskin ifade biçimine bağışladım..
Sensizliğin seni alakadar etmeyen kısmının umursamazlığında
kaç gülücük borçlandın bana bilmeden...

Kendi kendinle barışık olduğun
o hiçbir şeyden habersiz olduğun gecelerin sabahında
aklında olan şeylerin içinde olmadığımı bildiğimi
kendimi incitmeden kabullenebilmenin yollarını arıyordum..

Bitik bir aşk gibi
uğurlanıyordum göz yaşlarıyla
gizliden gizliye
sesin yokken odamda..

Kendini inkar eden
gizli bir oluşumdu boşluğun

Ve ben galiba
boşa konuştum

Olcay Derecik