Yoksa ayrılık mı yağacak bu kente


Düğün dernek gibi sokuldum sana usul usul gidiyorum bu kentten...

Yar tutunduğum dal açtığım bahar solduğum hazan
doyduğum yağmur yaşlarını topla devrileceğim...
Evrileceğim kimsesiz bir piçe en çok
yalnızlık kanadığında ciğerlerim. Bileklerim titriyor duyabiliyor musun sancımı?
Kalan son palyaço da ölüyor ya...r ağlıyor musun? Amanantidepresanlarımı getirin. Gecenin koynunda
yıkılmaya yüz tutmuş eski bir bina gibi ayakta durmaya çalışıyor yüreğim. Ağlasam yıkılacak.
Canımı acıtan tuz gibi bir yalnızlık yağıyor kentin ölüme nazır manzaralarına üşüten bir kırağı gibi.
Yüzüm ıslak yokluğun suratıma tükürür gibi. Öyle bir kuyuya düştüm öyle bir kuyuda boğuluyorum ki
Yusuf ağlıyor yok dibi.
Bu yalnız geceler bu ağlak karanlıklar bu gözyaşımda boğulası kent
içimi acıtıyor yar
içimde filizlenen koca bir çınara dönüştükçe köklerini saldıkça ruhumabeni öldüren...

Yüzüme bakamıyorum utanıyorum aynalardan
gözlerimde sen olmadıkça yüzüme yabancılaşıyorum
hayatımda ilk kez gördüğüm bir manzara gibi şaşırıyorum.
Çığlık atasım geliyor sabahları yüzümde dolaşan onca hilkat garibesine karşı.
Bari yüzümde dursaydın yar yüzümü bırakmasaydın. İnan korkumdan Attila dinleyemiyorum yokluğunda dinlersem biliyorum öleceğim...

Yar elimden tut korkuyorum. Yoksa yıldızlar beni de götürecek ustamdan sonra
ustamın yanına. Ölümden değil yüzüne dokunamamaktan korkuyorum
saçlarını okşayamamaktan sana sarılamamaktan. Bulutlardan sana yetişecek kollarım yok.
Hoş bulutlarda yaşayabilecek ruhumda yok benim yerim iblisin koynu ama insan umutlanıyor umud ediyor. Ben seni de umud ediyorum böylesine aptal bir şekilde.

Yazamıyorum bileklerim titriyor atardamarlarım dışarı çıkma mücadelesinde.
Yoksa...
Yoksa ayrılık mı yağacak bu kente?