Diyorum ya sen güçlüsün...

Sandım ki ben ne yaparsam yapayım yanımdasın. Beni her seferinde affedip ölmek istediğim göğsüne sıkıca saracaksın...
Ne kadar çocuk olsamda. Seni seven kocaman yüreğim de kalacaksın. Hiç gitmeyeceksin hiç bilmeyeceksin. Sandım ki her düştüğümde yaralarımı saracaksın. Bazen kızıp arkamı dönsem de nefesini hep ensemde hissedeceğim...
Her anımda yanı başımda ellerimi tutacaksın. Ağlamak istediğimde başımı göğsüne bastıracaksın. Geçecek diyeceksin. Ben yanındayım deyip. Bütün acımı bitireceksin.
Senin için sen varsın diye yaptığım birçok şeyi şimdi yine kendi ellerimle teker teker yıkıyorum yakıyorum hiç acımadan umursamadan. Ben seni hiç gitmezsin sandım. Sen varken dünyaya meydan okuyan ben şimdiler de bir çocuk gibi herşeyden korkuyorum. Ve sığınabileceğim bir yerim yok.
Beni sarıp saklayacak koruyup kollayacak kimsem yok. Ölüyorum diyorum. Sana ihtiyacım var diyorum. Sesimi sana duyuramıyorum. Oysa bir alo demen yetecek bütün acımı dindirmeye. Sesin yetecek. Yada yada hiç konuşmasanda sadece nefes alıp verişlerini dinlemek bile yetecek. Ama bunlar bana fazla dimi. Değmem. Sen şimdi okuyacaksın belki çok küçük bi ihtimal gözlerin dolacak. Gülümseyeceksin. Sonra oturduğun yerde doğrulup derin bi nefes alacaksın.
Ve herzamankinden daha güçlü kalkacaksın ayağa. Gidip bi s...... yakacaksın. Ve hiçbirşey olmamış gibi devam edeceksin...
Diyorum ya sen güçlüsün...