Ah ah ah.
Geçen gün böyle yanındayken içimin kıpırdadığını hissettiğim kişiyle buluştuk. Sohbet falan güzel yani. Aslında yakın dost mu desem ne desem bilemedim. 2 yıldır tanıyorum. Çok yorgundu. Başını omzuma koydu bende saçlarını kokluyorum. Dedim ki;'' Bunun adı huzur, zaman dursun!''
Neyse bu şapşal sonra bana demez mi ben birine aşık oldum.
Aman Tanrım! O ne şoktu.
O saçlarını ateşe veresim geldi. Evi yağmalayasım. Duvarı baltalayasım.
Ama ne yaparsın.
İçimden dedim... ''Nasip''
Acının su yüzüne çıktığı andır.

__________________