Sırat köprüsü gibiydi bazen hayatla mücadelem .
Geçilmesi o kadar zor geçince o kadar kutlu.
Ateşle dolu bir okyanusun tam üstünde bir sandalda bir oyana bir buyana savrulurum.
Kimsem yokmuş gibi sanki .Öylesine acı veriyor.
Yinede yanmamak için mücadele ediyorum.
Gözlerimi kapatsam sen çıkıyorsun.
Açsam yine sen .Sen yoksan hayaller var sen yoksan avucumda uyudum kolyem var.
Olmasanda olur artık.
Böyle hayallerle de mutluyum ben.
Ne yapalım payımıza bu düştü.
Sağlık olsun.