 Ankara – Atalay DEMİRCİ
Ankara – Atalay DEMİRCİ
 Ankara Seksenli yilların sonu
Doksanlı yilların basıydi
Seninle ilk karsılasmamız
Korkmustum senden Ankara
Çok büyük gelmistin bana
Erkeklere bebe
Kızlar’a gız
ve sana
Angara demeyi ben sende ögrendim. Ve sonra birçok seyi
Simidi mesela
En güzeli sendeymis meger
Meger ben kısları bosuna sızlanmısım
Senın yanında kıs
Ilkbahara denkmis Amasya da
Ayaz adını sanki senden almıs gibi
Gururludur sabahları Sen Ankara
Acımasiz tarafımsın benim
Sokaklarında ıslık dan baska bir sey çalmadıgım
Her, sokak arasında içime agladıgım
Baskent denilen
Ama aslında basımin üstünde tepinen
Hala anlayamadıgım
Büyük bir mahallesin. Sende yasanan her mevsim hakkını verir insana
Kısın bezdirir yazın terletir
Öyle ılıman falan olmak yok yani
Ya buz ya buhar yakısır sana
Adına çok siir yazılan Istanbul a inat
Sakinsin çogu zaman
Hiç düsündün mü Ankara
Senide fetheden biri olsaydi diye. Ne garip isimleri vardır yavrularının
Mesela Sen tepe
Hâlbuki hiç de gülmez oradakiler
Uzun, uzun binalardan olusur adına inat
Demetevler
50 yıllıktır en az Yenimahalle
Hep sende yasadım en fırtınalı asklarımı
O kadar anlamlıydı ki
Hiç terk etmedim yalnızlıgı Ilk giriste sana
Ne gülmüstük arkadaslarla
Satılık yaziyordu kocaman kayalarda
Nerden bilirdim
O kayalar villa olacak yıllar sonra
Neden telaslısın diye bu kadar
Çok düsünmüsümdür
Sonra anladım ki sen sakinsin Ankara
Asıl telas seninle yasamaya çalısan insanlarda
Evet
Öyle zordur ki seninle yasamak Ilk gezdigimde vücudunu otobüsle
Anladım ki bu yük sana agır Ankara. Hani her sehre bir renk vermek gerekse
Sana illaki gri düserdi
Çünkü o zamanlar gök tıpkı yolların gibiydi
Yani anla iste be Ankara
Bir zamanlar diyorum havan çok kirliydi
Haber olurdun her sabah televizyonlara hatırlasana
Küçüktüm ben o zamanlar Hani su meshur mars da olmasa
Hiç bir sey bilmiyordum hakkında
Ankara’nın tasına bak gözlerimin yasına bak
Senin tasın hala meshur da
Gözlerde yas kalmadi aglayacak…
Atalay DEMİRCİ
__________________
Aşk der ki sana: Yolumdaysan başım feda yoluna; ama bil ki senin de başını isterim yoluma. Kahır, kapris gelecekse senden amenna! Ama ayağına diken batarsa yolumda ah edip vahlanma!...
Aşk bilek gücü değil “YÜREKTİR”! Yüreğin yetmiyorsa düşme yollara!… |