Hep yalnızlık üzerine akıtılan mürekkep müsrifliği...

Sevgilinin kaşına gözüne methiyeler...

Bir yok olma türküsü, bir hiçlik bilmecesi sevmek...

Varoluş kuşağında aşktan ağıtlar haykırmak öle/yazan aşığa...

Dünü yarınla çarpıp, bugüne bölüp boşluklar yamamak ömre...

Denemek pişman olmak arası zikzaklardan yerinde saymak...

Koşmak istemek sevdiğine, çakılı kalmak kaderine...

Umudu vurmak hep onikiden gerçeklerle...

Dökmek içini , aleyhine delil olarak kullanılacağını bile bile..

Darbeci kederlerin ,sevinçleri karanlık hücrelere mahkum etmesi...

Hiç bir cümleye yüklem yakıştıramamak , -se'lerin -sa'larin ezici çoğunluğunda ...
yaşamak ve ölmek arası ...
iki satırlık gevezelik hepsi bu ...