 Omur defterimden huzun yapraklarini yirttim..
Cagir beni, cagirda buyusun icimde biriktirdigim butun yalnizliklarim!
Adim adim buyur yalnizlik, yurudukce devasallasir kimsesizlik!
Dur!Ne olur Sende gitme!
Yalnizligin uzerime yukledigi bu sessizlik artik beni boguyor.
Buradayim baksana karanligin tam ortasinda.
N'olur artik gitme. Sana cok ihtiyacim var.
Kurtulmak istiyorum ama kosamiyorum.Caresizlik oyle bir bulasmiski bu sokaklara takilip dusuyorum.
Off.. bu kadar mi zor sen, bu kadar mi zor sensizlik!! Canim o kadar cok aciyor ki..
Artik bagirmak istiyorum sesimin yettigince.
Bagira bagira aglamak ve haykirmak istiyorum "Anla artik anla!! seni seviyorum" diye.
Ama olmuyor iste. Ve yine o sarki basliyor bir ugultu misali;
"gitme nolur gitme itirazlar elimde degil
yalnizim yalniziz yalnizliklar elimde degil
duserken son birkez yalana benimsin benim
yalansan yalani severim elimde degil.."
Biliyormusun.....
"Seyirci kaldiysam bu yurek yanginlarina..Her yila bir nefes tutar oldum..
Arta kalan kullerden..Kursuni sevdalara bir adim var..
Lakin..
Yuregime adim gecmiyor..
Omur defterimden huzun yapraklarini yirttim..
Ama..
Yuregine adi'mi astim..
|