Sensizliğe Bir Gece Daha.
Topladım sana dair tüm cümlelerimi…Vurdum kapıyı 'gidiyorum' senden…
Sensizliğe Bir Gece Daha.
Şimdi bilmediğim bir duvarın yansımasında tüm anılarım…
Gözümün ucunda ‘inceliklerim’ duruyor…
En sevdiğim eşyalarımın arasında ‘kırgınlığım’ uyuyor…
Korkuyorum düğümleniyorum karmaşık duygularımla…
Sevdiğim sevmediğim ne varsa yığılıyor hayallerimin üzerine…
Yalnızlığım ölüyor karanlığın koynunda…Uyuyamıyorum düşlerimin içinde…
Ağlıyorum duyuramıyorum sesimi yüreğimden bir adım öteye…
Vuruyorum dalga misali hüzün kıyısına…
Bu kez
Korkmuyorum !
Ama yine ağlıyorum…
Belki de ilk defa bu denli sessizliğin içinde hıçkırıyorum sensizliğe !
Dağılıyor her bir hücrem parça parça gecenin üzerine…Çekiliyor kanım yavaş yavaş…
Hisset !
Dönüyorum karanlığın içinde senden arta kalan yamalı cümlelerime…
Tükeniyorum her harfte...
Ve bitiyorum ‘nokta’ misali…

Alıntı *

__________________