İstisna

Karmaşık hayat standartından boş bir hayale yürüyen insanlar görüyorum bazen. Hayatları istenileni yapmak ve ödülünü almak ikilemi üzerine kurulmuş. Bu kadar basit açıklayabilmek zamanın bilinen en mükemmel türünü ironik aynı andada acınası bir durum tahlili. Saklandıkça gölgelere sığındıkça görmezden geldikçe kaçabileceklerini sanıyorlar kendilerinden. Fakat er yada geç kaçmaya başladıkları yere geri dönecekler. Anlamamayı mazaretiniz ilan edebilirsiniz ama bana öyle safmış gibi bakmayın hepiniz biliyorsunuz, anlamsızca bir görev bilinciyle yaşıyorsunuz. Ne yapacağınızı söyleyenler vazgeçse bu haklarından ne yapabileceğinizi bilemeyecek kadar yoksunuz aslında hayatta.Yazılı olmayan kurallarınız var herşeyden kötüsü bunlara inanıyorsunuz sizin iyiliğinizi sizden çok düşünenler olduğunumu varsayıyorsunuz. Korkuyorsunuz biliyorum çünkü aşarsanız size çizilen sınırları korkmanız gereken birşeyler olduğuna inandırıldınız. Deneyerek öğrenmelerin yerini sorarak öğrenmeler aldığından beri ve her ilerlemek istediğinde insanoğlu sonucunda bir ödül beklediğinden beri ne kadar yol aldık dönün de bir bakın geri.
Tam aksini söyleyebileceğim insanlarda yok değil lakin bu düzenin atasözlerinde istisnalar kaideyi bozmuyor bu yüzdendirki kaideleri değiştirme görevi istisnalara ağır geliyor