Daphne(defne) ve apollon
Zeusun oğlu ışık tanrısı apollon ırmak kenarında genç ve güzel bir kız görür.
Bu eşsiz güzelin adı daphne(defne)dir.
Apollonun içinde arzular uyandırır,onunla konuşmak ister.
Fakat daphne(defne) ışık tanrısının içinden geçenleri anlamıştır,kaçmaya başlar,
apollon kovalar,çapkın tanrı bir yandan da ''kaçma seni seviyorum'' diye bağırır.
Daphne(defne) ise tanrılarla sevişen kadınların başlarına neler geldiğini bildiği için,korkuya kapılır ve kaçmaya devam eder.
Apollona gelince bu güzel periyi mutlaka yakalamak istemektedir.
Aralarındaki meafe gittikçe kısalır ve bir an gelir ki daphne(defne) apollonun sıcak nefesini saçlarının arasında duyar.
Artık kurtuluş imkanının kalmadığını anlayan daphne(defne) birden durur ve ayağı ile toprağı kazıyarak şöyle bağırır
''Ey toprak ana beni ört,beni sakla,beni koru''
Bu içten yalvarış üzerine daphne(defne) organlarının ağırlaştığını,odunlaştığını hisseder.
Olgun göğsünü gri bir kabuk kaplar,kokulu saçları yapraklara dönüşür,kolları dallar halinde uzar,körpe ayakları kök olup toprağın derinliklerine dalar.
Bir defne ağacı oluverir
Bu manzara karşısında şaşıran apollon daphne(defne)nin ağaç oluşunu hayret ve üzüntüyle seyreder.
Sonrada sarılır ve sert kabuklarınaltında hala çarpmakta olan kalbinin sesini duyar ve şöyle seslenir.
''Daphne(defne) bundan sonra sen apollonun kutsal ağacı olacaksın,o solmayan ve dökülmeyen yaprakların başımın çelengi olacak,değerli kahramanlar savaşlarda zafere ulaşanlar hep senin yapraklarınla alınlarını süsleyecekler,şarkılarda,şiirlerde adımız yanyana gelecek''
Bu tatlı sözler üzerine daphne(defne) dallarını eğerek apollonu saygı ile selamlar.
Apollon teessür ve heyecan içinde o ağacı amblem olarak alır ve parlak yapraklarından başına bir taç yapar.
İşte o zamandan beri şiir ve silah zaferi defne dalı ile ödüllendirilir
Ve daphne(defne)nin gözyaşları bugün hala harbiyede şelaleler meydana getiriyor
İşte bu efsanenin geçtiği yer antakya ya bağlı bugünkü harbye dir
Nerdenmi biliyorum,biliyorum çünkü ben burda yaşıyorum
Gatri