Özledim,
Ben konuştukça susacak birini, konuşmadığım anlarda bile anlayabilicek, duymak istediklerimi deilde düşündüklerini doğruca söyleyebilecek olanı.

Özledim,
Sobanın birleşticiliğini, kalem açma mazeretiyle çöp kutusu etrafında toplanışlarımızı,erik ağacına çıkma çabalarımı, kanayan dizlerimi, unuttuğum çikolatamı saran karıncaların heycanını...

Özledim,
Yıkayıp güneşe bıraktığım bebeklerimi, boyadığım duvarlara uzaklaşıp gülerek bakmayı...

Çok özledim...

__________________