 Cevap: Şiirler
odadaki tabloda ağlayan bir melek,
asırların yükü kanatlarında mahremiyet...
kainatın sırları onunla devrilecek,
inanç yuvasına gözbebekleriyle su serpecek.../...
serleri açılmış üşüyordu gövdesi,
ilmek ilmek dokunuyordu yüreğine sevgisi...
can çekişen eskiyen mazi,
yıkılan kaleler ondan kalan ayak izi.../...
çocukluktan kalan bilyeler,
hep çocukca umut bekler...
trenin arkasından el sallayıp öylece gözler,
sonra bir telaş ki kalkacak son trene umutla biner.../...
odadaki tabloda ağlayan bir melek,
nasılsa birgün son verecek...
ebedi huzura bulutlarla yükselecek,
örselenen tohumlara kendinden
hayat verecek.../...
|