 Sensizlik
Sensizlik
Ben özleminin yanı başındayken, sen ardına bakmadan gittin İçim cız etti,
sesim çığlığım oldu...Ama gitme diyemedim
Oysa ne çok isterdim bu iki hecenin yüreğinde yankılanmasını
Susmuyor acım Arttıkça sensizliğim, sızlıyor dört bir yanım En çok ta yüreğim
Ben, acıya rağmen hergün yeniden ve yeni baştan seviyorum seni ! Durmak bilmiyor özlemin...Oysa...Dokunduğun el yalan...Sakındığın gül yalan...Sel akar kum olur geriye kalan...
Sende inandığım ne varsa yalan eyleyip te gittin ! Bende değil hayallerin şimdi
Sen gittin, ben sustum çaresizliğin ellerinde... Ne kaldı ki geriye ? Gidişini anlasam neye yarar ? Duymak istemiyorum ki ben sensizliği !
Anlamların kaybolduğu yerde gerçeği yaşıyorum ben
Sen; kıyamadığım, düştün yüreğimden acı acı ...Yanıyor, yanıyor içim...
Sonu yok, sözü yok, gücü yok gözyaşlarımın Ağlıyorum, ağlıyorum ve ağlıyorum,
Şimdi hiçbirşey bilmiyorumSende kaldı bildiğimi sandıklarım.Bana bir tek yalan kaldı !
Yangınlarda çırpınıyor yüreğim...Sende tutuklu kalan yanlarım ağlıyor...Acıyor, acıyor içim
Elimde yaşamı tüketmiş bir beden...Gözlerimde yağmur
Sadece yaşıyorum, yaşamak denirse buna
Gittin
İki hece, tek kelime
sensizlik yazıldı yüreğime !
__________________ Hiç gereği yokken hayatına giren insanLar.. Hiç gereği yokken karşına çıkarLar.. Hiç gereği yokken gününü haftanı ayını beLkide yıLLarını aLırLar.. Hiç gereği yokken gece-gündüz akLından geçen her düşünceye buLaşırLar.. Hiç gereği yokken seni istemediğin kadar mutlu ederLer.. Sonra da; Hiç gereği yokken hayatından çıkıp giderLer.BiRDüNYaUMuT
|