Kim ne der diye hiç düşünmedim ben seni severken, çünkü kulaklarım bir tek sana açıktı bir tek seni işitiyorlardı nedense. Başkalarının sözleri yoktu, hepsi dilsizdi benim için, çünkü bir tek senin sözlerin demir atmıştı yüreğime. Hayatı umursamazdım çünkü ben sana hayatım demiştim ve sen benim hep yanımdaydın.
Peki neredesin sen şimdi? Neden duymuyorum artık seni, susuyormusun yoksa karanlıklarda, ben mi göremiyorum seni yoksa. Sen görünmek istemiyorsun galiba bana. Kaçıyorsun belkide benden, peki neden ? Sevmiyormuyum seni istediğin gibi, yoksa benden daha çok seven mi var seni ? İşte bu koca bir yalan, kandırma beni kendini kandırdığın gibi. Sen benim Cennet'ten gelen meleğim değilmiydin, hani hep yanımda olacaktın, hani yarı yolda bırakmazdın beni, hani gözüm kapalı olsa bile görecektim seni. Dünya yıkılsa bizi ayıramazlar derdik hani. Bizim bir tek dalımız yoktu ki kırılınca kopalım biz birbirimizden. Bizim koskoca bir ağacımız vardı nice fırtınalar atlatan. Yoksa o ağacı bir yalan mı kesti? Bir melek yalan söyler mi hiç ? Hiç yakışır mı o güzel dudaklarına yalan sözcükler.
Bilmiyorum neden bu ayrılık, neden bu soğukluk. Ne yaptım ben, sevmedim mi? Kıymet mi bilmedim ? Değer mi vermedim ? Yalnız mı koydum seni dertlerinle ? Paylaşmadım mı acılarını ve sevinçlerini. Sen hiç mi sevmedin beni yoksa, yalanmıydı onca sözler, yalanmıydı gülüşündeki sıcaklık. Oyunmuydu geçen tüm zaman. Yook!! Yok! inanmam ben buna, çünkü melekler yalan söylemez. Ben sana birşey söylemiştim hatırlıyormusun ? Seni senden çok seviyorum demiştim, ben seni karşılıksız seviyorum demiştim. Benim için en gerçek kelimeler bunlar. Benim mutluluğumu yıkıp kendine yeni bir mutluluk mu yaptın. Çok mu mutlusun şimdi. Gözlerinin içi benimle olduğun zaman ki gibi parıldıyor mu yine ? Eğer öyle ise benim mutluluğum sana feda olsun. Sana son hediyem bu olsun o zaman.
Ben hiç inanmadım bu ayrılığa, belkide asıl yalan bu. Belkide kendimizi inandırdık koca bir yalana biz ayrıldık diye, kim bilir. Ben senden hiç ayrılmadım, sesini duymasam da yüzünü görmesem de ben hiç ayrılmadım senden. Her zaman yüreğimdesin ve hepte orda kalacaksın. Biliyorsun sen benim Cennet Yüreklim'sin.. Elimde sadece bu iki kelime olsa da senden geriye tek kalan, ben hep seveceğim seni. Bazen boşluğa söyleyeceğim bu iki kelimeyi bazen de kuşlara, bazen sahilde dalgalara haykıracağım bu iki kelimeyi ki belki bir gün bir deniz kıyısına gidersen sana bu iki kelimeyi fısıldasınlar diye. Benim en kıymetlim sendin, şimdi ise bu kelimeler. Çünkü senden geriye tek kalan zenginliğim bu benim.. Ve şimdi, Sakın unutma;
BEN NOKTAYI SENİNLE KOYMUŞUM, VİRGÜL'LE YENİ BİR CÜMLEYE BAŞLIYAMAM
BiRDüNYaUMuT
__________________
Hiç gereği yokken hayatına giren insanLar..
Hiç gereği yokken karşına çıkarLar..
Hiç gereği yokken gününü haftanı ayını beLkide yıLLarını aLırLar..
Hiç gereği yokken gece-gündüz akLından geçen her düşünceye buLaşırLar..
Hiç gereği yokken seni istemediğin kadar mutlu ederLer..
Sonra da;
Hiç gereği yokken hayatından çıkıp giderLer.BiRDüNYaUMuT
