Dünyanızı Nasıl Tanımlarsınız? Bu bir Sınav mı, Mücadele mi, bir Savaş, bir Oyun mu...?

Yoksa bir Duvarla mı Karşı Karşıyasınız? Öyleyse Onu Yeni Bir Benzetmeyle Yıkın!

‘Yolun sonuna geldim.’
‘Duvarları yıkamam.’
‘Başım çatlıyor.’
‘Bir kavşaktayım.’
‘Açıkta kaldım.’
‘Havalarda uçuyorum.’
‘Boğuluyorum.’
‘Kuşlar kadar mutluyum.’
‘Çıkmaz sokağın sonundayım.’
‘Dünyanın yükü omuzlarımda.’
‘Hayat bir kase kirazdır.’

Bütün bu ifadelerin ortak yönü nedir? Benzetmelerdir. Peki benzetme nedir? Bir şeyi başka bir şeye benzettiğiniz zaman bir benzetme yaratıyorsunuz demektir. Benzetmeler sembollere benzerler. Çok şey söylemenin kısa yoludurlar. İnsanlar tüm nesnelerle ilgili olarakneyi nasıl hissettiklerini tanımlamak için benzetmeleri kullanırlar.

‘Yaşam bir savaştır’ ve ‘Yaşam bir plajdır.’ Bunlar iki ayrı benzetmedir ve dünyaya bakmanın çok farklı iki yoludur. ‘Yaşam bir savaştır’la uyumlu düşünce nedir? Yaşamı bu şekilde tanımlarsanız muhtemelen insanların sürekli olarak birbirleriyle kavga ettiklerine inanıyorsunuzdur. Fakat ‘Yaşam bir plajdır’ derseniz insanların birlikte eğlenebileceğine inanıyor olabilirsiniz!

‘‘Yaşam bir oyundur.’’
Benzetmeler Fark Yaratır.

Her benzetmenin arkasında bir inançlar sistemi vardır. Yaşamınızı ya da içinde bulunduğunuz durumu tanımlamak için bir benzetme seçtiğinizde onu destekleyecek inançları da seçiyorsunuz demektir. Bu nedenle kendinize ya da bir başkasına kendi dünyanızı tanımlarken çok dikkatli olmak istersiniz.

Benzetmelerine hayran olduğum iki kişi var: Aktör Martin Sheen ve eşi Janet. Onların insanlık için benzetmeleri ‘‘Dev bir aile’’ şeklindedir. Sonuç olarak tümüyle yabancılar için bile derin bir sevgi ve ilgi hissetmektedirler.
Martin yıllar once ‘Apocalypse Now’ filmini çevirirken; yaşamının nasıl değiştiğinin duygusal hikayesini paylaşmıştı. Daha önceleri yaşamı korkulacak bir şey olarak görüyormuş. Şimdi yaşamı şaşırtıcı bir mücadele olarak görmekteymiş. Niçin? Onun yeni benzetmesi‘’Yaşam bir gizemdir’’ şeklindedir de ondan.

Benzetmesini ne değiştirdi? Yoğun acı. Filipin ormanlarının derinliklerinde çok yüklü bir program altında film çekiyorlarmış. Çok yorgun geçen bir geceden sonra ertesi sabah uyandığında yoğun bir kalp krizi yaşamış. Vücudunun çeşitli kısımları uyuşmuş ve felç olmuş. Yere düşmüş ve güçlü bir istekten başka hiçbir şeyi kalmamış olsa da emekleyerek kapıya ulaşmış ve sonuçta yardım çağırmayı başarmış.

Film ekibinin arkadaşlarının ve hatta bir gösteri pilotunun çabalarıyla Martin bir hastanenin acil servisine uçurulmuş. Janet hemen yanına koşmuş. Her an biraz daha zayıf düşmekteymiş. Janet Martin’in güce ihtiyacı olduğunu bildiği için durumunun kötü olduğunu kabullenmemiş. Bu nedenle de ona neşeli bir şekilde gülüyor ve ‘’Sadece bir film bebeğim! Sadece bir film.’’ diyormuş.

Martin o anda filmi yapabileceğini söyledi. Gülemiyordu fakat gülümseye gülümseye iyileşmeye başlamıştı.

Ne muhteşem bir benzetme! Filmlerde insanlar gerçekten ölmezler değil mi? Bir filmde her şeyin nasıl olacağına karar verebilirsiniz.

‘Bunların hepsi çok güzel fakat şimdi kendimi gerçekten bir kafese sıkışmış gibi hissediyorum’ dediğinizi duyar gibiyim. Harikulade! O halde şimdi kapıyı bulun ve açın. ‘Fakat dünyanın yükünü omuzlarımda taşıyorum’ diyebilirsiniz. Öyleyse dünyayı ayaklarınızın altına alın ve harekete geçin!

Dünyanızı nasıl tanımlarsınız?

Bu bir sınav mı? Bir mücadele mi? Bir dans bir oyun ya da bir çiçek olsaydı ne olurdu?

‘Yaşam bir dans olsaydı’ demekle ne anlatılmak istenir? Dans edecek bir eşiniz zarif hareketleriniz ve bir armoniniz olacaktır. ‘Yaşam bir oyun olsaydı’ ne olurdu? Tabii ki neşe olurdu. Diğerleriyle oynama fırsatınız olurdu hatta kuralları ve kazananları bile olurdu. ‘Yaşam bir çiçek bahçesi olsa’ ne olurdu? Parlak renkleri güzel kokuları ve doğal güzelliği düşünün! Böyle bir bahçede yaşamdan biraz daha fazla zevk almaz mısınız?

__________________
Taklitler aslını yaşatır.
KIPSS.

Ben soğuk değilim,
siz cıvıksınız.

.