Canfeza – Dua Şarkı Sözleri
İzlendi, ihanetin gizleri
Gizlendi, cinayetin izleri
Ölüm, günahları temizledi
Hangi katil cana kıyarken böylesi titizlenir?
Kim seni hem öldürüp hem de canlı tutar?
Kim ruhumu esir ederken ölümsüzlük yutan?
İyi de kim öc alabilir ateş tutup suya?
Nitekim şahsi iradenle inanmışsın buna
Bana yoksun desen, sana varım demem
Sana yoksun dersem, bana varım deme
Öyle de sen yüzünü buza gömer yemen
Sen öyle istesen sana döner yolum gene
Yoldan çıkmadım, yolu kaybettim.
Ben aklımı, aklım seni kaybetti rahmetli
Hak sahibi beni, ben de seni affettim
Bileklerim bir çuval zinciri mahvetti
Zincirden kurtulmanın çok acı bir yanı var
Esaretten beter hür olup ulaşamamak yanına
Ellerinde hala öldürdüğün aşığın kanı var
Kim, nasıl girdi, anlamış değilim kanına
Sevdiğini söylemek şimdi mi ayıp oldu?
Doğduğundan bu yana sevmiyor mu ademoğlu?
Ben sana hala açım, sen ne ara doydun?
Hükmüne karşı, şiirden ince boynum!
Şiirden ince boynum, kılıçtan kalın
Güzel bir sözün yanında kılıç tahta kalır
Elçiler, gamsızlar ülkesine haber salın
Geliyorum, yanıma ölüm, kılıç, kalkan alıp
Cesaretimden değil, korkumdan
Her şeyi ezberledim, sorgun var
Zihnim cümle ezberinden yorgun da
Hafızamda yerin fazlaca, denizde bol kumdan
Bu keder niye mi?
Bu keder benden uzaktasın diyedir
Bu kader diye mi?
Bu kader değilse, bu tüm olanlar niyedir?
Öylesine mi? Sanmam
Herşey öylesine olmaz, an var
Ölesiye mi? Yanmam
Güneşle aramda, bir gölgelik dam var
Beni koruyabilir mi? Asla
Seni içimde korur yıllar, kalbimde paslan
Sevmektir hastalığı, kalbimdir hasta
Kalbimin hastalığı, pastan
Kirden, kirlilikten, yastan!
Birlikte yaşadığım bu ayyaştan!
Direnmeli doğar doğmaz, baştan!
Akıl doğar doğmaz başta!
Dil, doğar doğmaz yerinde
Konuşur ne konuştuğunu öğrenince
Göz, doğduğunda seninle
Dolar büyüdüğünü görünce
Hafızam bir kartalın göz bebeği
Herşeyin altında sen arayan köstebeğim
Aşk, karmaşık bir söz öbeği
Zihnimi oku, sana karmaşıklık göstereyim
Yine beni aşk başında yakaladın
Beni bu halde yakalayan halime bakakalır
Masumiyet bitti, yaktık ak yakaları!
Değiştik ve yapmıyoruz artık eski şakaları
Hiçbirimiz eskisinden daha masum değiliz
Geriye giden tek yanımız masumiyetimiz
Hiçbirimiz dünya çıkmazında mahsur değiliz
Bir çıkış bulmak olmalı tüm arzu ve niyetimiz
Birbirimizi sevmeliyiz!
Bir dünyadayız ve buna değmeliyiz!
Birbirimizi sevmediğimiz her zamana
Bir zamanda dönmeliyiz
En büyük ilham inançtır, unutamazsın
Yazmak hapşırmak gibidir geldi mi tutamazsın
Hapsetsen de çığlıklarını duyarsın
Bu gürültüde vicdanını uyutamazsın
Gecenin sükunetini böler aniden
Terk ediş üzerine söylenmiş maniler
Kulağım işitmiyor karanlığı ahiren
Karanlık seni bulamaz zahidem
Ama sen karanlığı yere tükürebilirsin
Sevdiğini bağır! Kükre, bilinsin!
Çekilmez inan bu koca külfet ilimsiz
Ağzından bir dua çıksın, bağrına bin insin
Benim duam kabul oldu yazdım
Harfleri esirgemedim çünkü şiir kazdı
Şiir gelecek yerden harf esirgenmez
Bini geçik cümle, binlerce kelime az mı
Dönmen için değil, görmen için
Güneş bizim için varsa gölge niçin
Gel gör içimdeki gölden içip
Ölümsüzlük ne demektir gölgen için
Gölgesine hasretim, beni güneşten azledin
Unutmak istiyorum yaz nedir
Hatırlamamak en son kim yaz dedi
Hatırlamıyorum bana kim yaz dedi
Her şeye tamam dedim, ne zaman az dedim?
Kalbim örf adet bilirdi, insanlar yobaz dedi
Sana körü körüne bağlandığımı sandılar
Haklılardı da böylesine de yobaz denir
Onu elimden alan, unutma!
Adım almanı bekliyorum huduttan!
Nişan aldım kalbine bir güç, bir umutla
Onu elimden alan; unutmam!
Karşına çıkmasamda hatırlarım
Hatırlatır intikamı satırlarım!
Onu kurtarıp beni gemimle batırmanı
unutursam adamlığın hatrı kalır
Benim suçum onunla açılmak
Kendini kaybetmek açıkta
Kaybolmak battıkça
Yüreğin attıkça
Hep aynı noktadayım
Yediğimden beri kafama oklavayı
İlerlemekten korkmam, hayır
Öğretti bana o gün bugündür korkmamayı
Balığın hafızası tazelenir
Her şeyi su görmek ki mazereti
Göz bebeklerim taze yetim
Taşıyor gözlerimin kaseleri
Birinci haftasında gittiğinin
Fark ettim bütünüyle bittiğini
Bugün, o gün, yedinci gece
Sekizinci gün, resmidir bittiğimin
Korkmaya başladım yavaştan
Krizlerim ha başladı ha başlar
Hiç bir türlü tedaviye yanaşmam
Nefretle de olsa gel ve ya kal aşkla
Ya benim ol beni sevme
Ya da beni sev benim olma
Benim olurken beni sevme
Beni severken benim ol da
Var ol da istersen yar olma
Kömür karası gönlüme har ondan
Yanar gönül evim, karton ya
Atla aşk; içimdeki balkondan
Kaç kurtar kendini yanmaktan
Gönlün ateşime zor dayanmakta
Şüphesiz tek kazancım sensin
Sensizken seninle, seninle sensiz
İstemeden kimse kimseyi sevmez
Kimse kimseyi sevmeden istemez
Şüphe denilen histe dert
Şimdi aşkla nefret aynı pistteler
Dilin kemiği yoktur ama elin vardır
Gönlüm elime bu yüzden dargın
Tutabilirdi kendini, daha ötesi var mı?
Var, daha ötesi yangın
Aşkımı tarihe gizlerim, bu giz benim
Bu, bir benim ödevim, bir benim ezberim
Bu benim sınavım, benim sırrım
Yok ederim izleri, parçalar dikizleri
Herşey oldu bittiye geldi, sen bana gelmedin
Bir kurşun attın sakat bıraktın, ölmedim
Gitmeye hakkın vardı kabul ettim
Sakat bırakmak mı olmalıydı önlemin?
Değer vermedin mi sahi hislerime?
Sana sürünmemi mi istedin hep?
Kandırmışsın beni, dolandırmışsın
Varamamışım dolanmaktan istediğime
Bir dairenin çizgisinde hapisim
Rotam güneş, gün deniz mavisi
Söyledim ya müebbet hapisim
Gönderme, sen getir havadisi
Sen ustalık çağımın ilhamı
Kağıtlara inşa ettim bin hanı
Beni anlamıyorsun ya hani
Bu, bu dünyadaki imtihanım
Neden mutsuzum peki bencilsem?
Oysa ben karıncayı bile incitmem
Hor mu görülmem gerekir sencilsem?
Döksem, sığmaz hislerim bin cilte
Bu yüz yıllık alfabeye büyük kalır sevdam
Seni anlatacak harfler bir asırdır mefta
Yaşanmıyor asır oldu imrenecek sevda
Konuşacaksan git, dinleyeceksen kal
Gürültüye çıktı, aklım pencereden
Gidiyorsun; yüreğimde tavalar tencereler
Akla küfürler savuran kim bilir kalbe ne der?
Aşkta devrimi anlarım da darbe neden?

__________________