Hayatta yol üzerinde bir yerde annenin kendini birlikte geçirdikleri bu anlara aziz tutulan anılarının resimlerinin yapıştırıldığı defterdeki resimlere bakar gibi geri dönmüş bulacağına inanıyorum. Belki o kızının mezuniyet töreninde onu gururla seyrederken. Veya kızının evleneceği gün babasıyla birlikte yürüdüğü zaman. O tekrar gülecek kalbi biraz daha hızlı atacak. Gülümseyişi tüm dünyaya birbirlerini sevdiklerini anlatacak. Ama Tanrı'nın onları bu durumdan kurtaracağına inanarak yağmurda yürüdükleri bu değerli anıyı sadece iki kişi paylaşacak.

*
Paylaşım için teşekkürler.Çok güzel bir anlatı.

Belki ruhumuzun derinliklerinde saklı yağmur anıları en saf ve özel anılarımızdı.Benim de var yağmur anım.Kaç anı yerini doldurmamıştır.

__________________

Yalnız açığa çıkan ışığı görebiliyorsan,
Yalnız söylenen sesi duyabiliyorsan,
Ne görebiliyorsun,Ne duyabiliyorsun.