Madde Kullanan Kişiyi Tedaviye Yönlendirme

Kişinin bir yakını madde kullanıyor ise bu konuda ne yapılabileceği iki ayrı düzlemde ele alınabilir. Birincisi anne ve babalar ikincisi ise arkadaşlar. Genellikle aileler çocuklarının madde kullandığını öğrendikleri an büyük bir şok geçirirler. Geçirdikleri bu şokun altında birçok etken vardır.
Çocuklarından büyük beklentileri olan çocukları için bir gelecek düşleyen anne baba bir anda ciddi bir hayal kırıklığı yaşamaya başlar. bütün düşleri umutları planları yok olmuştur. Çocuğu kendisine ve anne babasına bunu nasıl yapmaktadır? "Hadi kendini düşünmedin anne babanı da mı düşünmedin?".
Ardından çevre baskısını düşünmeye başlarlar. Çevredeki diğer insanlar arkadaşlar yakınlar ne düşünecektir? Onlara bu durumu nasıl anlatacaktır? Anne baba kendini de suçlamaya başlar. Bu duygu giderek bir öfkeye dönüşür. Kendine ve çocuğuna duyduğu öfke gösterilen ilk tepkidir. Kimi zaman anne ve babalar durumu kabul etmek istemeyebilir. Bunu bir sorun olarak algılamayabilir. Onun bir bağımlı olduğunu ya da olabileceğini düşünmez ona konduramazlar. Sözkonusu durumu bir anlamda inkar ederler.
Tüm bu nedenlerden dolayı olayın öğrenilmesini takiben soğukkanlı davranabilmek olayın bütün gidişini etkileyip değiştirebilir. Sakin olmak iyice düşünmek ondan sonra harekete geçmek doğru olacaktır. Eğer anne baba kendini bu konuyu çocuğu ile konuşmaya hazır hissetmiyorsa konuşmaması daha doğru olacaktır. Yanlış hareket etmektense hiç bir şey yapmamak sorunun çözümü için daha uygundur. Anne baba önce kendini suçlamaktan vazgeçmelidir. Ebeveynin kendini suçlaması kendine ve çocuğuna karşı öfkeye dönüşebilir.

Unutulmamalıdır ki madde kullanımı ne kadar önce tespit edilir ne kadar önce bu sorun ile yüz yüze gelinir ise kişiye o kadar çok yardım edilebilir.
Öncelikle genç madde etkisi altında iken tartışmaya girilmemelidir. Tamamen ayılması kendine gelmesi ve düşünebilecek olanları muhakeme edebilecek düzeye gelmesi beklenmelidir. Madde etkisi altında sağlıklı bir tartışma olması hemen hemen imkansızdır. Bu dönemde bir iletişim sorunu ortaya çıkabilir ve sonrasında bununla baş etmek çok güç olabilir. Konuşmaktan çekinmemeli ve konuşmaktan çekinmediğini ebeveyn belli etmelidir. Konuşmaktan korkmak sorunu çözmeyi değil ertelemeyi getirir. Kuşkular ve nedenleri anlatılmalı gencin kendisini anlatması için cesaret verilmelidir. Anne baba destek ve yardımcı olduğunu bu amaçla konuyu konuşmak istediğini belirtmelidir. Ancak konuşurken karşısındakini korkutmamak gereklidir.
Tartışma sırasında genç korkutulur ise yalan söylemek zorunda kalabilir. Örneğin "eğer madde kullandığını duyayım seni öldürürüm bacaklarını kırarım" ya da "eğer madde kullanıyor isen ailemizi mahvedersin annenin ölümüne yol açarsın" gibi. Tartışmaktan ve kendini anlatmaktan çekinebilir. böyle bir durumda anlaşılmadığını düşünecektir. Madde kullanmakta haklı olduğu düşüncesi uyanacaktır. Baskı altında kalması tekrar maddeye yönelmesine yol açabilir. Karşılıklı konuşmak kadar birbirini dinlemekte çok önemlidir. Özellikle genç kendisinin dinlendiğinin kendisine önem verildiğinin farkına varmalıdır. Onu anlamaya çalışmak çok zor ama gerekli bir uğraştır. Bu noktada anne babanın kendini gencin yerine koyması ve onun yaşadıklarını hissettiklerini ve düşündüklerini anlayabilmesi önemlidir. Olaylara sadece kendi açısından bakmak geçmişte yapılan hatalara devam etmektir.

Alıntı

__________________
Taklitler aslını yaşatır.
KIPSS.

Ben soğuk değilim,
siz cıvıksınız.

.