Gülmek için mutluluğu beklersen, tebessüm bile edemeden ölürsün.

"A'sını yaşayamadığım Aşk'ın,
Z'sine kadar acısını çektim.."

Bazen en uzun yolculuk iki insan arasındaki mesafedir.

Bazen biri gelir,
tüm herkesi silersin hayatından,
çünkü o yalnız başına diğerlerinden daha fazla mutlu eder seni...

Ben soran herkese unuttum diyeceğim. Sen sakın inanma aşkım..

Bavulları hep toplu
durmalı insanın... Bir gün telefonların hiç çalmayabileceği
hesaplanmalı... Tül perde arkasından misafir yolu gözlemekten
vazgeçmeli... İhanetlere, terkedilmelere, bir başına bırakılmalara
hazırlıklı olmalı... Yalnızlığa alışmalı... Çünkü "omuz omuza" günlerin
vakti geçti....

En yakın deniz kenarına atıyorum kendimi
Her dalga halime üzgün..
Her dudakta bana tebessüm..
ne vardı diyorum 'ah' ne vardı
Şu kaldırımda resmin olsaydı...
Eğilip öperken ben
Görenler, varsın dileniyorum sansaydı...

Bekliyorum;
öyle bir havada gel ki
vazgeçmek mümkün olmasın

seni ne zaman uyurken hayal etsem, affediyorum.

Geriye dönüp sığınacak bir kendim kalmadı.

Yalnız kalmaya alışınca, herkes fazlalık gelir.

Tutupta bu şehri ikiye bölesim var.
O’nun bana gelemediği, benim de ona gidemediğim yerden.

Biraz huzur istiyorsan otur, bi' fincan kahve iç.

Hayatımda sen varken, hayatla mücadele edemem.

Gel beraber kaybedelim.
Aynı yarayı taşırız içimizde.

Benimde kusurum sensin, bakmasınlar.

Gel bana kahve ol dedim,
Daha nasıl seveyim ?

Güzel şeyler olur belki,
Sen gel bence.

Özür dilerim, yanlışlıkla tanımışım demek istediğim insanlar var.

Bir şiir ol bu gece,
Sadece benim bildiğim.

Birini derinden koklamak, eski bir sevgiliye teslim olmaktır.

Hadi elindeki bardağı yere at. Sonra özür dile. Onu kırmak istemediğini ve onunla tekrar su içmek istediğini söyle. Komik değil mi?

" Aşkım " değil,
"Acım"sın artık.

__________________