Uzaktaki Şaire

Seninle bil ki aynı çığlığı işitmiştik,
Aynı özgür sularda sakladım saf yüzünü.
Düşlerden acı süzdük masallara eriştik,
Tüm dillere taşırım başımda her sözünü…

Buğulu gözlerinden düşen ziyaya doymam,
Gözlerin ki ateşi yetimlerin aynası.
Aklıma ağır saçın, olsun yerlere koymam,
Yer değil gökler çeker şehitler için yası.

Toprağa düşen çocuk bakışı sarsar seni,
Alnında zaman aşan yürekleri taşırsın.
Her kurşun alır gider biraz güzelliğini,
Söz güzeli olur da seslere karışırsın…

Fanilik gerçeğimiz, bel bağlama şanına,
Yeter adını bilsem, gölgeni tutsam senin.
Ey şiir prensesi katıl gül kervanına!
Kaybı olmaz sonsuzluk iklimine gidenin…


Ahmet Yalçınkaya