Ölebilmek İçin Para Veriyorlar

(Ludwig Amadeus Minelli)

Yüzlerce kişi Zürih’e ölmeye gidiyor.

Zürih’in en pahalı ötanazi (ölüm) kliniği Dignitas’ın kurucusu Ludwig A. Minelli, aynı zamanda gazeteci.

Haftada ortalama iki kişinin ölme hakkını kullanmak için gittiği İsviçre, ‘ötanazi turizmi’ yaptığı iddiasıyla kamuoyundan tepki alsa da, tüm dünyadan binlerce umutsuz hasta için son çare olmaya devam ediyor.

Kliniğe gelenlerin bazıları çok genç, bazıları yaşlı. Ortak özellikleri çaresiz bir hastalığa yakalanmış olmaları. Kendi ülkelerinde ötanazi yasal olmadığı için İsviçre’ye giden hastalar ve yakınları durumdan memnun olsa da ülkedeki bazı gruplar durumu protesto ediyor. Ötanazinin yasal olduğu tek ülke olan İsviçre’nin Zürih kentindeki kliniklere Almanya, Hollanda, Fransa, İngiltere, Amerika ve diğer ülkelerden her yıl yüzlerce kişi ölmek için gidiyor.



İlaçla sonsuza dek uyuyorlar.

İsviçre’deki ötanazi kliniklerinden en ünlüsü Dignitas. Latince ‘onur’ anlamına gelen Dignitas, kurulduğundan bu yana yüzlerce kişinin ölüm hakkını kazanmasına yardımcı olmuş. Dignitas’ın hastayı kabul etmesi için önkoşulları var. Kişinin iyileşemeyecek derecede hasta olması, tedaviye cevap vermemesi ve hastalığın verdiği acılardan kurtulmak istemesi. Bu koşullara sahip kişilerin ölmesine yardımcı olan klinik, kentin en pahalı ötanazi kliniği. Burada ölmek 8 bin 300 dolara (yaklaşık 13 bin TL) maloluyor.

Ötanazi, İsviçre’de 1942’den bu yana yasal. İçeceğe katılan ilaçlarla hasta acı çekmeden uykuya dalıyor. İlacın verilmesinden yarım saat sonra ölüm gerçekleşiyor. Bu ilaç ‘sodyum pentobarbital’ adlı kimyasal karışımdan oluşuyor. Başlangıçta apartman dairesinde hizmet veren Dignitas’ın yakınlarında oturanlar, evden her gün ceset çıkmasından etkilenmiş. Kimyasalların kendilerine de zarar verdiğini düşünen halk, kliniğin müstakil bir yere taşınması için dilekçe yazmış. Klinik şimdi mobil evlerde hizmet veriyor.

__________________