Karanlık gecenin en uç noktasından sesleniyorum sana sevgilim neredesin,
hasretinle başbaşayım yalnızlığımda harabeyim,
özledim seni bu dağların ardında özlemindeyim,
yapa yalnız ve soğuk odamda seninle olduğum hayellerdeyim,
ben en çok seni özledim ve bu yalan dünyada sadece seni bölesine sevdim..

bir kıvılcım gibi dustun bir volkan gibi patladın yuregımde
beni karanlıktan sen cıkardın aydınlıga
bu sevda hıc bıtmıcek sandım bi anda
her sevdanın sonu gıbı bızımkıde olcaktı bılıordum
işte 0 gun aglamam ardından aglamam ardından
aglasam yaşlar neyı degıstırırkı
artık ikimiz iki garip bir yabancı olucaz




sen beni bırakıp gittiginde
bana tek ilaç zamanı verdıler
o anı hep bekledım ama nedense hıc gelmedı
seni unutmak elde degil biliorum
hatıraların hep bana seni hatırlatıyordu
ben seni ölesine sevmısımkı
bunu kımse anlamayaz kelimelere dokmek cok zor
zor diye bıse yoktur aslında ama sana sevgım
olesine derınkı kelımelere dokecek kadar guclu deıl bu yuregım



geceler sensiz geceler sessiz bu gece
gözlerim bir baska aglıyor bu gece
herkez bir garip bakıyor bu gece bana
sensiz gecmiyor bu geceler
dayanamam bu acılara katlanamam
bir başka aglıyor artık bu geceler
gecelerde artık gunes dogmaya basladı
gunduzler yagmur yagmaya basladı
sensız geceler bırbırne girdi artık