Son bir sigara yakıyorum şimdi, gelmişine...'

Yerinde olmayan bir şeyler var,
Gidenler, kalamayanlar...
Kimse yerinde değil.
Kalbin yok,
Kalbim sıratta.
Cehennem sonsuz huzuru ateşliyor,
Cennet desen, karlar altında.
Yerinde olmayan bir şeyler var,
Saçlarım mesela,
Her teli gidişinin ezgisini mırıldanıyor,
Bir çöp konteynırının,
En boktan köşesinde.
Saçlarım,
Ellerinin izlerinde...

"Son bir sigara yakıyorum yine, geçmişine..."

Bu son diye başladığım bütün başlangıçların
En başındayım.
Yarı çıplak,
Yarı ölü bedenim.
Belden yukarısı gökyüzü,
Aşağısı toprak.
Bütün bir orman var gözlerimde,
Gözlerim, sağanak...
Ardından küfre dönüşen birkaç dua dudaklarımda,
Dudaklarım, kurak,
Dudaklarım, çöl...
Dudakların, dudaklarımdan geçen son durak...

"Son bir sigara yakıyorum artık, aşka..."

Dumanı sen, uçup giden.
Külü ben, olduğu yerde çöpe atılmayı bekleyen.
Hiçbir işe yaramayan,
Zarar, ziyan, zıkkım olan ben.
Zehir sen.
Ciğerlerimi perişan eden,
Sürünmemi isteyen, hep sen.
Gerçek şu ki,
Ne sen gidebilirsin benden,
Ne de ben.
Ne senin dumanlığın bir işe yarar,
Ne de benim küllüğüm..

"Son bir sigara yakıyorum şimdi, ayrılığa Tanrı'm, ayrılıklara..."

Çoğul sahışlarım yok,
Çok tekil ölüyorum.