Mademki cennetle cehennem arasında duran bir sırattı dudakların
Ya cennete ya cehenneme düşecek sonunda geceye yazdıklarım
Mademki sensizlik zalim elleriyle yakasında gözyaşlarımın
Suskunluğun en zalim prangası kendimden kaçışlarım
Mademki sırf sen varsın diye salınıp durur acıyan varlığım
Yüzümde ağır bir keder geceye dağılan karanlığım
Mademki yenilmişiz, kırılıp bükülmüşüz canına yandığım hayatın
Biz çözemeden bizi çözmüş mesele
Mademki savurup vurmuş bir rüzgar ayırmış bizi
Aynı toprakta ayrı düşmüş başak taneleriyiz Mademki
Mademki sensizlik bir kader gibi dizilmiş boğazıma
Ne söz dinler, ne laf anlar içime hapsettiğim sen dolu gözyaşlarım
Mademki nefesin kalbimin deli gibi çarpmasının nedeni
Ne vazgeçirebilir adının koca saltanatından, gülüşünün yağdırdığı kederli sağanaklardan...