Nefsimiz , aynaların sahte derinliğine itiyor bizi. Hani karşılıklı konulmuş aynalar vardır ya ; birbirlerini yansıta yansıta iyiden iyiye derinleşir , hatta sonsuzlaşır.Oysa bu sonsuz mekan içinde bir ilerlemeye kalksan , daha ilk adımda kafan bir cam soğukluğuna toslayacak , hayali mekanın bir anda tuzla buz olacaktır.Gerçekte, hepsi hepsi iki ayna arası küçük bir mekanımız vardır.Dün bir aynadır, yarında hemen onun karşısında bir başka ayna.İnsan bir düne , bir de yarına bakıp ne de çok kandırır kendini..