BİR EŞİT MİDİR BİRE ?

Durmaksızın bağırıyordu öğretmen tahtanın önünde,
kızgın mı kızgındı, tebeşir tozluydu elleri.
Ama arka sıradakiler,
kimi pestil paylaşıyor,
kimi karıştırıyordu elindeki resimli dergiyi.

Denklemleri yazıyordu coşkuyla düzgün el yazısıyla,
zalimlerin yürek rengi tahtanın üstüne.BİR EŞİTTİR BİRE.


Öğrencilerden biri kalktı ayağa,
diğerleri kalkmadı.

Bu her zaman böyledir ve yanlıştır dedi bu denklem, yavaşça.

Çocuklar şaşkın gözlerle süzdüler onu,öğretmen duraksadı.


Sordu ayaktaki çocuk,

DİYELİM HER İNSAN BİR BİRİM, EŞİT MİDİR YİNE BİR BİRE ?

sessizlik

Ne güç bir soru.Kızdı öğretmen evet dedi.

Gülümsedi ayaktaki çocuk.
Diyelim her insan bir birim,
neden gümüş yüzlüsü ay gibi üstün,
neden zenci olanı feryatlarla altta.
alt üst eder bu denklemi her insan bir birim olursa.

Güldü çocuk.
Eğer bir eşit olsaydı bire,
kim yaşatırdı soyluları varlık içinde.
Kim örerdi çin seddini.
Eğer bir eşit olsaydı bire,
kimin yüzünde şaklardı kırbaç,
kim koyabilirdi kuşları kafese.

Sustu öğretmen dinledi, mahzunlaştı.

Yazdırdı çocukların defterine.

BİR EŞİT DEĞİLDİR BİRE

Ahmad Shamlou