Harfleri unutmak
Bir hayaldi kurduğum..
Sadece sana kurulu bir hayat bir zaman dilimi…
Ol(a)madı!
Düşünmeyi unutmak istiyorum şimdilerde…
Her harf ‘sen’ olmak adına beynime yerleşiyor…
Bense istemiyorum..
Hiçbir kelime hiçbir cümle…
Olmuyor !
Alıyorum kalemi elime beynimi işgal eden tüm harfleri bırakıyorum satırlara…
Önce sallanıyorlar kalemimin ucunda…
Sonra düşüyorlar gelişi güzel satırlarıma..
Tek hamle bin kelime gözlerimde…
Her biri çok ağır taşınmıyor anlamaya çalışmadan !
Dört yanım çığlık…
Harfleri unutmak
Kelimeleri birer birer aklımdan bilinmezliğe sürüklemek..
Boşlukta dolaşmak istiyorum !
Olamıyor !
Seviyorum seviyorsun seviyor !
Bir duygu bir çelişki…
Ben seviyorum ‘düş’ gibi..
Sen seviyorsun ‘hayal’ gibi…
O seviyor ‘masal’ gibi…
Sevmek ? diyorum sessizce…
Düşlerime hapsediyorum duygularımı..
Seviyorum sevdikçe düş’üme saplanıyorum !
Hayal kurar gibi seviyorum senli düşünceleri..Bir masal oluyorsun kelime kelime içimde büyüyen…
Susuyorum sensizliğe..
Sadece sen bir hayal ve ben…
Yani ‘sevmek’ bende ki ‘sen’…
Susuyorum susuyorsun susuyor…
Bir istek bir eylem…
Ben susuyorum ‘yalnızlık’ gibi…
Sen susuyorsun ‘hüzün’ gibi…
O susuyor ‘acı’ gibi…
Susmak ? diyorum korkarak…
Haykırıyor içim..Yalnızlığa bürünüyor tüm sesler…Acıtıyor suskunluk hüzünü..
Kelimelerim saklanıyor kendinden…
Boğuluyorum bukadar sessizlik içinde !
Seviyorum; ‘düş hayal ve masal’…
Susuyorum; ‘yalnızlık hüzün ve acı’…
Ve gidiyorum;
Yalan misali….