Dile Gelmeyenler
Salı - 23.30
Vaktiyle bir arkadaşım vardı."Sende büyük cevher var.Çok duygusalsın, duygularını ziyan etme yaz" demişti.Daha iki cümleyi bir araya getiremiyorum nasıl yazarım diye gülüp geçmiştim. "yazmak hassas ruhların işidir" demişti.Hassasım ama yeteneğim yok, hem nasıl yazarım şiirlerle aram yoktur.Üstelik hissetmiyorum hiçbirşey demiştim."Yazdığını hissetmeyeceksin, hissettiğini yazacaksın" demişti.O sıralar anlam verememiştim ama insan kendiyle baş başa kalınca anlıyormuş..Yazmak bir yetenek işi değil duyguların dışa vurulmasıymış..İfade edilemeyenler duygu olur hissedilir, söz olur kağıda dökülürmüş..
Yazmak için özel bir çabaya da ihtiyaç yokmuş..Kimisi mutluluğunu yazarmış, kimisi hüznünü..Kimisi hayallerini yazarmış, kimisi üzüntüsünü ..Bense hüzünlerimi yazıyorum ..

Gecenin en koyu saati,
Dışarıda mis gibi yağmur.
Sessizliği dinliyorum..
Düşünüyorum,
Gece kendinle baş başa kalmak için en iyi zaman
Gece duygularımın tercümanı
Gece..
Gece dertlerimin, kırgınlıklarımın ortağı
Gece gece...

Öyle çok kırgınım ki...
Sen benim kalbimi kıranların kalbini kırma Allah'ım

papatya...