Küçükken annem, yerde ekmek görünce: yükseğe koy kuşlar yer derdi. Sevdiklerimizi hep yüksekte tuttuk, acaba kuşlar mı yedi?
Üç harf yan yana kaç şekilde gelir bilir misin? Aşk dersin. Sen dersin. Ben dersin. Sen, ben biter; biz dersin. Gün gelir git dersin. Peki dur kelimesinden haberdar değil misin? Dur demeyi bilmez misin? Git demek kolay, dur diyebilecek kadar yürekli misin?
Aşk; topuklarından etine kadar işlemiş bir nasır gibidir. Ya canın acıya acıya adım atacaksın, ya da canını acıta acıta söküp atacaksın. İki yolda da tek bir gerçek olacak; canın çok ama çok acıyacak…
Her ne bekliyorsan bu saatte gelmez, hadi yat artık. Hem uyumak, bir çeşit unutma biçimidir.
Gül bahçesinde geçse de ömrüm, inan üstüne gül koklamam gülüm, seni koklamak olsa da ölüm, uğrunda ölmeye değer gülüm.
Öyle bir çık ki karşıma, her baktığımda ilk defa görüyormuşum gibi, az kalsın ölüyormuşum gibi hissedeyim seni.
Sadece ulaşılamamış olan aşk romantiktir.
Beni bu kadar çok düşünme lütfen, sonra arayıp sormayı unutuyorsun.
“Uyuma ya konuşalım” diyen biri olsaydı hayat belki de daha güzel olabilirdi…
Her insan bir kere vurulur sırtından bu hayatta. Çünkü her kardeş, her dost, her sevgili bir parça vicdansızdır.
Senin neler yaşadığını bilemem. Ama yaşayacaklarına ortak olabilirim.
Aşk için elbette tensel çekim şart; ama hislerini yalnızca tene bağlarsan tenden öteye geçemez, ruha işleyemezsin. Ten biter, aşk da gider.
İlk özür dileyen en cesurdur, ilk affeden en güçlü, ilk unutan en mutlu…
Âşık olduğun kişi hep başkasına âşıktır. Zaten sende nedense hiçbir zaman sana âşık kişilere âşık olamazsın.
Sizi bilmiyorum ama ben pişmanlık duyan, utanabilen insanları çok seviyorum.
Dünyada 2 renk gül olsun, biri kırmızı diğeri beyaz. Sen beni unutursan kırmızılar solsun, ben seni unutursam beyazlar kefenim olsun.
Bazen “o” senden daha fazla mutlu olsun diye, mutsuzluğu göze alabilirsin. Hatta çok güzel mutsuz olabilirsin.
Sen daha benim, senin için neler yapabileceğimi görmedin. Seni çok sevebilirim mesela…
Eğer dönüp gittiğinde arkandan gelmiyorsa, o zaman dönüp giderek doğru şeyi yapmışsın demektir.
İnsanlar değerli olmayı unuttular, önemli olmaya çalışıyorlar.
Hayatta kimseye güvenmeyeceksin’ demek saçmalıktır inan. Ama kime ‘iki defa güveneceğini’ hesaplamalı insan.
Aklımda olduğun sürenin yarısı kadar yanımda olsan, hiç sorun kalmayacak gibime geliyor.
Çekirdek tabağının içinde kabuğu soyulmuş bir çekirdek görüp, mutlu olan insanı, siz mutlu edemiyorsunuz ya hiçbir şey demiyorum.
Sana verebileceğim pek bir şey yok aslında; çay var içersen, ben var seversen, birde yol var gidersen.
Eğer beni bu sokakta, bu semtte, bu şehirde bulamazsan sevgilim bil ki ben; gözlerinin daldığı yerdeyim.
Aynı şehirde sen varsın, ben varım, biz yokuz.
Belki de aşk; ayranın yanında çikolata yemek gibiydi. Biraz tatlı, biraz tuzlu…
Çok fazla sevmeyin! Ben denedim tahammül edemiyorlar.
Daha iyilerine layıkmışım… Kendim için doğru kararlar verebiliyor olsam senle ne işim olur zaten.
Eğer yağmur yağınca içeri gireceksen, seninle gitmem uzak ülkelere.
Fazla abartmayın. Çünkü yerlere göklere sığdıramadığınız aşk, bir gün bir hoşçakala sığacak.
Belki de hayatımızı değiştirecek insanlar yolda yürürken sessiz sedasız geçmişlerdir yanımızdan.
Uyudun mu?” diye yazılır, “Ne olur uyumamış ol, konuşmaya ihtiyacım var” diye okunur.
Herkes dış görünüşünü beğenebilir, ama birinin seni sevmesini ve yanında kalmasını sağlayan şey, karakterindir.
Artık hep hayal ettiğimiz yeni bir başlangıcı değil; Hiç düşünmediğimiz mutlu bir sonu istemeliyiz.
Bazen hoşçakal demen gereken zamanlar vardır. Acıtmasına rağmen, denemeyi öğrenmelisin.
Olmuyorsa, olmuyordur! Gönlün rahat mı? Elinden geleni yaptın mı? Cidden olmuyorsa zorlamayacaksın.
Mutlu anlarda herkes birlikte olur. Mühim olan mutsuzluğu da paylaşabilmek.
Birgün, bir rüzgar eserse oralara. Benim sana olan sevgimi fısıldarsa kulağına, unutma! Sende bana bir tutam sevgi yolla.
Nerede aşk varsa, orada mutlaka bir de yalnız biri vardır.
Kadınlar beğenince değil, güvenince âşık olur.
Nasıl bir devirse artık; “düzenli ilişki” arayışında olanlar, “düzenli hayal kırıklığına” uğrayan mağdurlar oldular.
Sevgi zayıflıktır derdi hep babam, belki haklıydı da. Yeniden başlamak istiyorsan güçlü olman gerek, sevdiklerini unutman gerek.
Bir adım atıyorsanız, bir sonraki adımı karşı taraftan bekleyin. Atmıyorsa üstüne düşmenin hiçbir anlamı yok.
Sonra aldım karşıma ve dedim ki; Sevmek mi sevilmek mi? İstersin.
Kızgın dahi olsa, konuşuyorsak sorun yok ama sustuysak problem çok ama çok büyük demektir.
Sanki hiç pişman olmamışım gibi, hayat karşıma ‘seni pişman ederim’ diyenleri çıkartıyor.
Onu tanıdıktan sonra; öncekilere seni seviyorum dediğin için pişman olursun.
Bazıları konuşmaz; gözlerine 5 saniye bakar, ömründen 5 yıl gider.
Kendine iyi mi bakarsın, üstün açık mı uyursun, montsuz dışarı mı çıkarsın, Allah belanı mı verir, beni ilgilendirmez artık.
Şarkılara neden “parça” dendiğini biliyor musun? İhtiyaç duyduğunda bazıları eksik yanını tamamlıyor.

__________________
Aşk der ki sana: Yolumdaysan başım feda yoluna; ama bil ki senin de başını isterim yoluma. Kahır, kapris gelecekse senden amenna! Ama ayağına diken batarsa yolumda ah edip vahlanma!...
Aşk bilek gücü değil “YÜREKTİR”! Yüreğin yetmiyorsa düşme yollara!…