Meleklerin kanatlarına yazdık bize oyuncak gelsin isteklerini..
bıkmıştık zira çamurdan yaptığımız arabanın kurumasını beklemekten.. öğrendiğimizde çoktan yaşımız da geçmişti, körebeyi.. istop atar taso biriktirir paso kirlenirdik.. artık leblebi tozuda bulunmuyor ve sakızların hiç bir tadı yok.. yasaklanan mantar tabancaları ve basılıp kaçılmayan zillerin yerini tabletler aldı.. biz bilgisayar oyunu diye hügo bile oynamayazdık. telefonumuzda tuş yoktu.. ele avuca sığmaz bi yaramazlığımız olmadı.. Kasımpaşanın o çıkmaz sokağında ve yokuşun en sonuncu evinde yaşayan kuru kafa hikayeleriyle korkutulup mahalle kavgalarında yediğimiz dayaklarını acısını yutkunurduk..
çocuk olmak güzeldi..

__________________
https://t.me/pump_upp