02.12.2014, 09:51
|
#1 (permalink)
|
Siyahı da Gökkuşağından Dışlamadılar mı?
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| Siyah Beyaz Siyah Beyaz Duvarda bir afiş
Başrollerde farklı kahramanlar, bitmiş aşklar Hüzün kokuyor sloganı İki kahraman, bir aşk / yitiş / kaybediş / yok oluşun hüzünlü öyküsü Siyah – Beyaz bir film sahne de
Gözler / Yüzler / Gülüşler tanıdık
Siyah – Beyaz bir film sahne de
Sokaklar / Caddeler / gökyüzü bildik Uzun metrajlı bir film oynuyor sinemalar da
Repliklerini hatırlıyorum
Senin söylediğin ayrılık kokan cümlelere benziyorlar
Susup, bir yok oluşun hikâyesini izliyorum Ne kadar acımış / Ne kadar tükenmişiz Siyah fonların çokluğu çekiyor dikkati mi?
Ne çok batmışız siyahın karanlığına
Günden güne tüketmişiz bir birimizi Siyah bir filtre kullanılarak anlatılmış aşk hikayemiz
Anlatılanlar farklı ama sonuç aynı
Farkına varamamışız kendi gerçekliğimizin
Ayrılığın yolunu açmışız sahneler ilerledikçe
Beyazlarımız ne kadar az
O zamanlarında kıymetini bilmemişiz Hayratça harcamışız zamanı Uzaklaşmış / Soğuyup / Yabancılaşıp Tutunmamış bir birimize Siyah – Beyaz bir birine zıt iki renk Sen ve ben gibiler Bitmiyor kavgaları / Bitmiyor öfkeleri
Düşünmeden kırıp döküyorlar
Toplanmayacak cam parçaları kalpleri Siyah ve Beyaz “Beyazın kaderinde kirlenmek, siyahın kaderinde suçlanmak” var. Siyah ve Beyaz Beyazın üzerin de kirlenmiş bir aşk, siyahın üzerin de bilinmeyen içli nidalar… Sahne de bir otobüs
Yanaklarım da veda busesi
Ellerin dudaklarıma dokunuyor
Anlıyorum / Susup kabullenmeliyim yokluğunu Gidiyorsun / Düşüyorum Gidiyorsun / İçim de yarım kalmış aşk şarkısının melodileri çalıyor Gidiyorsun / Düşüyorum Düşüyorum / Bir yardan aşağı “Sana yar diyorum yaralarım kanıyor” Gitme kal demek geçiyor içimden
Dilimin ucuna geliyor
Kifayetsiz kalacağından söyleyemiyorum
Uzaklaşıyor otobüs
Siliniyor siluetin
Kayboluyor benliğin
Yok oluyor sahneden Ne kadar da çabuk geçmiş zaman Anlayamamışım / Anlayamamışsın / Anlayamamışız Son sahnelerine geliyoruz
Hala aynı hayatta ayrı kahramanlarını oynuyoruz Kamera yüzünden başlayıp etrafında dönüyor ağır ağır
Gözlerin dalmış ufka, bildiğin bir kentin, bildiğin sokağında gözlerin
İçinde ki hüzün kırıntıları, gözlerinden okunuyor
Unutmamışsın / Unutamamışsın Son sahne
Elim de sana yazdığım şiirler
Gözlerimde bir iki damla yaş
Son sayfayı çeviriyorum
Arada bir not Seni sevmekle başlamıştı her şey. Seni sevmekten vazgeçmeyeceğim… Kararıyor sahne |
| |