yanılgılar ertesinde ki hüzünler ve bir birine uyumsuz bütünlerden ibarettik.. bütün salıncaklarımızın bir zinciri hep kısa.. ramazan akşamlarında peşine düştüğümüz davulcular çoktan uğurlandı sessizce.. ardımıza bakmadan yürüdüğümüz sokakların son tekil numarasıydı pişmanlıklar evi.. her daim hazırdık ölmeye.. ve hiç yaşayamamızdı asıl trajedi..biz bir vardık hiç yoktuk ve masallarımızda bile kurt kızı değil kızlar kurdu yerdi..

beceremediğimiz en yapmacıklı tavırdı incelikliğimiz.olduğumuz gibimiydik..yanlış bir gemidemiydik..belkide biz çok sevdik diye batacakdı titanik.. bize ısrarlı olmadı bu hayat..nazımız kursağımızda takıldı hep, ve sırtımıza abartılı vurulan tokmakların bereleri bilmiyordu silinmek ne..

silkelendik durduk sahte kolların yasaklı sıcaklığında.. bir iki damla göz yaşıydı ayrılık ve aşk dediğiniz olsa olsa öldürürdü bizi en çok..kahrımız krallığımızdır bizim..biz coşkulu sokakların yalnız delikanlılarıydık. en başında yanlıştı bir yuva hayali.. nerde akşam orda sabahız biz.. isyanımızın meyvesiydi bileklerimizde ki iz ve mutluluk çarparken kapıyı yüzümüze aynı alaycı tavırla fısıldar..yine bekleriz!

__________________
https://t.me/pump_upp