Darmadağın, her parçası bir yerde
Bir yangın yerine benziyor kâlbim.

Yaralı kuş gibi yorgun yerlerde
İnleye, inleye eriyor kâlbim?

Gökyüzü gözlerde, bir yangın aşkı
Hasretten, belki de, çürüyor kâlbim.

İnsafsız özlemle bitmez kavgası
Suçu, günahı ne, soruyor kâlbim?

Geceler geceler hissiz geceler
Hep karanlıkları sarıyor kâlbim.

Bir uzak ufukta gurup sevdiği
Umutla hayaller kuruyor kâlbim.

Kendi zindanında tutuklu gibi
Vuslat için mahkum duruyor kâlbim.

Öldürse, beddua etmez, yârini
Dualar ederek koruyor kâlbim.

Kim bilir belkide kaybettiğini
Issız sonsuzlukta arıyor kâlbim


Abdulkadir Karaman