Hani bana giderken bir daha hiçbirşey eskisi gibi olmayacak demiştin ya;
O zamanan beri hiç birşey eskisi gibi olmadı.
Ne telefonda arayanın ismi sendin ne de sabah gökyüzüne baktığımda gözlerimi alan gün'eş.
Ne yatağımın boş kalan kısmı ne de sabah kahvaltısındaki bardak,çatal,tabak eşleri.
Herşey artık daha çok 'yalnızdı'.
Ve herşey birazdan daha çok 'sendi'.
Geleceğine inandırdığım takvim yaprakları bile sohbahara aldandı,
Sensiz geçen kaçıncı güz bilmeden yaşayıp gidiyorum.
Ardından aralanan kapı aralıkları yerini boşluğa bırakıyor.
Bir acı daha vuruyor yüreğime,sensizliğin sonları her geçen dakika artıyor.
Silinmeyen izleri taşıyor bedenim,ruhum çıktı çıkacak ..
Hayallerimizi yarıda bıraktığımız o yollardan geçerken seni sevmeler neydi tekrar tekrarlıyorum.
Ve sonra dönüp şöyle bir bakıyorum;
Hepsi geçecek ..
Ama sensiz geçecek,sensiz ve bizsiz.
Yıkılmayan duvarları bile yıkar oldum,sensizliğime ördüğüm bütün ağlar söküldü birer birer.
Bugün günlerden yine pazar sevgilim,
Senin gittiğin ve yıllardır dönmediğin gün,ay,tarih,saat,dakika,saniye,salise.
Yarına yine sensiz başlayacağımı bilmek çok acı,
Bir pazar günü yalnızlığınla yine dans etmek için haftayı,diğer haftayı,diğer haftayı ..
Bütün pazar günlerini beklemek daha acı.