Bir gün mutlaka

Yine bir sabah gözlerim gözlerinde kayboldu, ruhumda yarattığın fırtınalar için de bırakma.
Hüzünlerimle sev, en olmadık hallerimle sev, en çokta yalnızlığımı sev ki bitsin.
Aradığım bir tutam mavi, belki bir nefeslik soluk, belki de bütün yaraların ilacı olan sevgi…
Bilmiyorum belki de sadece bir ses, İYİMİSİN diyen bir ses…
Sayfalarca yazılan hikayelerimi sildim, şiir yazmayı da bıraktım.
Yüreğimde ve yitirdiğim hafızamda kalan tek bir söz, seni, bana getiriyordu.
Nedir bilir misin bu söz? Can-ım, hecesini bile yanlış yazdım.
Çünkü önce can, sonra ca-nım-sın. Şairinde dediği gibi canımın çıkıp sana koştuğunu duyar gibiyim
Her bir hecesinden şiirler yazmak isterdim, ne yapayım ki yüreğim yorgun...
Emek verdiğimiz sevgi ve özgürlük artık çok pahalı… Uğruna canlar yok oluyor.
Sevgi ve özgürlüğün filizlendiği topraklarda yaşarmıyız? …
Bir gün mutlaka…