SöyLemek istediğim o kadar çok şey var ki sana
SöyLemek istediğim o kadar çok şey var ki sana ..
biLmedikLerimiz , biLipte söyLemedikLerimiz ..
Ama hepsi bir anda düğümLendi boğazıma
KaLdıLar orda ..
Neden böyLe oLdu anLamadm .
SöyLenmesi gereken şeyLerdi oysa
KonuşuLması biLinmesi gereken şeyLerdi ..
Ama söyLeyemedim içimdekiLeri
Yapamadım !
AsLında sende söyLemedin o içindekiLeri
AnLatmadın bana .
Sende yapamadın !
İkimizde Yapamadık ! ..
Ne acaba bu bir türLü söyLemediğimiz şeyLer ?
Ben benimkiLeri biLiyorum sen biLmiyorsun .
SeninkiLeride sen biLiyosun ben biLmiyorum .
İkimizde biLebiLsek herşeyi
O içimizde kaLıp bizi zehirLeyen
SöyLenmesi gereken o şeyLeri ..
Daha iyi oLmaz mıydı sence de ?
BeLkide böyLesi ..
BeLkide böyLesi daha iyidir .
BiLinmez ..
Zaten neyi biLiyoruz ki biz ?
Neyi biLdik ki şimdiye kadar ?
Ben öyLe bir şey biLdim öyLe bir şey sakLadım ki içimde
O herşeye değerdi
O biLinmesi gereken en güzeL şeydi ..
Seni Sevişimdi bu !
Seni Herşeyden Çok Sevişimdi !
Ama bunu biLmem hiç bir zaman yetmedi bana
Bir yerde hep birşeyLer eksik kaLdı ..
Bir yapbozun parçaLarı gibi düşün bunu
Bu parçaLardan biri Seni nasıL Sevdiğim
DiğerLeri de biLmedikLerimiz biLipte söyLemedikLerimiz ..
Şimdi söyLer misin bana ?
Bu biLmedikLerimiz oLmadan bu yapboz nasıL tamamLanır
Herşey nasıL düzeLir ?
NasıL mutLu oLuruz yine eskisi gibi ?
Adın gibi ..