2019 Aşk Mektupları, Sevgiliye Aşk Mektupları, Orjinal Aşk Mektupları, Sevgi Mektupları

[KaRaqiZz]

2019 Aşk Mektupları, Sevgiliye Aşk Mektupları, Orjinal Aşk Mektupları, Sevgi Mektupları



aşk mektupları, 2019 aşk mektupları, sevgiliye aşk mektupları, sevgi mektupları, en güzel aşk mektupları, en yeni aşk mektupları, orjinal aşk mektupları



Sevgiliye yazılan mektup

Canım benim , sana olan sevgimi ne kadar anlatsam ,saatler günler,kısacası ömrüm bile yetmez. Öyleki her an seni yaşamak istiyorum. Ben ki yanlızlıktan üşürken sen çıktın karşıma, ısıttın can verdin bana… Seninle buldum hayattaki mutluluğu,huzuru… Görüştüğümüz zamanlar ,gözlerinde ki ışığa dalıp gidiyorum. Kısacası unutuyorum tüm sıkıntılarımı, dertlerimi. Ama daha fazlasını istiyorum artık, dizine yatmak, her gece koklamak, saçlarını okşamak,seni izlemek istiyorum…

O kadar temiz bir yüreğin var ki bunu herkez hissedemez. Yüreğin yumuşacık ve bir o kadar da büyük.En çokta bu yüreğindeki büyüklüğe aşığım… Bazen oluyor ki haykırmak istiyorum, yoksun diye yanımda. Çıldırıyorum sanki bir tuhaf oluyorum, sonrada oturup ağlıyorum yokluğuna. Diyorum kendi kendime ne zaman ahhh ne zaman yanımda olacaksın… Yanımdayken yada telefonda çok kızdırıyorum seni biliyorum. Bunlar hep seni isteyip arzulamamdandır. Alttan al aşkım olur mu? Şunu bil seni çok çok çok seviyorum….

Gece yıldızlara bakarken belki sende bakıyorsundur diye bakıyorum. Hatta en parlak yıldıza senin adını verdim. Canımı bile veririm senin için ben. Her gece yastığa başımı koyduğum da elbet sarılıp uyuyacağım aşkımla diyerek uykuya dalıyorum. ALLAH' TAN seni diliyorum.
Hazinem, canım herkesin altınları akçeleri elmasları yani hazineleri olur benim hazinem ise sensin degeri çok büyük… Korkuyorum bu bulunmaz hazineyi kaybederim diye. Sonra diyorum Allah'ım bu kez olmaz bu kez kaybetmemeliyim…

Gecenin karanlığı bana öyle şeyler düşündürüyor ki anlatamam. Hatalarım, pişmanlıklarım, düşüncelerim beynimde savaş veriyorlar. Bir de özlemlerim var tabi. Benim özlemim geleceğim ve geleceğimin içinde ki sensin. Evet bana göre çok büyük bir aşk yaşıyoruz. Ama korkularımda var.Hani bir şeyi çok seversin değer verirsin bütün huzurun ona bağlıdır. Bir süre sonra değer verdiğin şeyi kaybettiğinde dünya başına yıkıldı sanırsın ve çok büyük bir acı duyarsın. Ben daha önce yaşadım bunları… Seni kaybetmeyi düşündüğümde de aynı acıyı duyuyorum, hatta daha büyük bir acı…

Artık anladın mı? seni ne kadar büyük bir aşkla sevdiğimi…
Sensiz yaşanılacak olan bir hayata atılmaktan korkuyorum. Böyle bir hayatta ayakta kalabileceğimi hiç sanmıyorum.Seni sevmek mutluluksa ben çok mutluyum. Seninde mutlu olduğunu biliyorum. Bu mutluluğum hiç bitmeyecek.
Çünkü seni hep SEVECEĞİMMMM…..

Sevgiliye Yazılmış Aşk Mektupları ile ilgili resim


Senden ayrı

Senden ayrı saatler gün, günler yıl, yıllar mevsiz, mevsimler asır gibi... senden ayrı kalbimde dinmeyen bir sızı... hasretenden örülü bir özlem kaneviçesi hayat; dokusu gözyaşı, ilmegi ızdırap, düğümü çile olan.. senden ayrı gözlerim buğulu, yüreğim uğultulu tepeler gibi feryatlı figanlı. dudaklarımda serenatlar, senilerimde dualar, ellerimde bilekçeler, kalamlemimde sana özlemle yazılmış dilekceler...

Senden ayrı baharlar kış, kışlar ise zemheri oldu. Yıldızları söndü mehtabın. Asuman karardı, karardıkça karardı, zalam zalam geceye döndü... Senden ayrı içimde binbir burkuntu. 'Gel!' çağrılarıyla örülü bir melodi özümde. Sözümde bir orman yangını; her alevi hasret, her kıvılcımı özlem yüklü. Senden ayrı acılarım katmerlendi. Dizlerim daha da dermansız kaldı. Kalbim taşıyamıyor yükü, ruhumun kanadı kırık bir yaralı kuş gibi kuytularda gizlenmeye durmuş. Kalbi küt küt. Her taraf avcı, hem de acımasız sayyadlar... Gözlerim dolu, sinem de dolu... Yolu görüyorum ama öncüm yok; yol gösteren uzakta, kalbimi ona bağlayıp, hislerimle yakalamaya çalışıyorum düşüncelerini, rüyalarımla anlamaya çalışıyorum. Bazen kaşları çatık bir silüet giriyor hayallerimi, bazen kederli bir çehre rüyalarıma.. Ama gülümsediği de oluyor. Bana selâm gönderdiği de... Gece yakarışlarında, gündüz açlık ve susuzluk anlarında çakıyor bir gamze gibi ufkumda...

Çakırkeyf olduğumuz dakikalar yüz çizgileri kederli bir görüntü, iki büklüm inleyen bir muzdarip, çizgileri keder tufanıyla buruk bir bakış, zonklayan bir şakak, yücelere açılmış bir çift el gördüğümüz.. Senden ayrı içim sızım sızım. Yalnızlık kol geziyor obamda, ovamda. Kimsesiz yavrulara döndüm.. Yetim ve öksüz.... Ey özüme binlerce kıvılcım salan ateş dokulu yürek! Ey soluğuyla içime bahar dirilişi sunan! yitik cennetimi avuçlarıma koyangüzel, elmas kalem sahibi! Gel!...
Ve hasretimiz ebedi bitsin....

Sevgiliye Yazılmış Aşk Mektupları ile ilgili resim

Yağmur Çiçeğim

Sen umudun sabahında dağ çiçekleri ve dağlara serilen sabah güneşi kadar güzeldin Yağmur Çiçeğim. Günaydınım, gülaydınlığımdın benim.

Seninle bir rüya gibiydi hayat. Ve biz o rüyada kuşlar gibi hafiftik. Yüreğimiz gökyüzü kadar engin, bulutlar kadar beyazdı. Her gözlerimi açtığımda, her kapattığımda seni görürdüm karşımda…

Ellerimi her uzattığımda ellerini bulurdum. Bütün güzellikleri, sevinçleri yalnız sende yaşardım. Sensiz hayatın ne kadar boş, anlamsız olduğunu, sensiz kalınca öğrendim Yağmur Çiçeğim…

Bir gün çekip gittin, her şeyimi kaybettim. Yaşama sevincimi, direncimi, gülüşümü, mutluluğumu, yaşama dair ne varsa hepsini kaybettim, her şeyim yerle bir oldu.... Uçurum başlarında, duvar diplerinde kaldım. Kimse aramadı, sormadı... Tut ellerimden alıp beni dağlara gönül güneşim. Üşüyorum... Üşüyorum... Güneşe ulaşılmazlığı bilerek soluğunun sıcaklığına sığınmak istiyorum. Sıcak yüreğine gereksinimim var... Biliyorum benden çok uzaklarada bir yerdesin, sana ulaşmaya gücüm yok...

Ey gönülçiçeğim... Ey ayışığım... Aytanem, nurtanem, birtanem... Sen olmadan nasıl bakarım gökyüzünün maviliğine. Nasıl bakarım engin denizlere, hayat bir dalgaysa eğer... Nasıl yürür sularda sandalım, rüzgarın olmadan, dolmadan iliklerime sevdanın iksiri, ufuklara nasıl açılabilirim...

Sen deniz olsan kanasan ben dalgan olurum
Kimsesiz kalsan ağlasan ben dünyan olurum
Sen ateş olsan yansan ben duman olurum
Bir ömür yüreğimde saklarım seni, unutma

Yağmur Çiçeğim, canımdın sen anlıyor musun? Ayışığımdın, her şeyimdin benim. Yaşamın adı, sevginin tadıydın. Seninle yaşadığımı hissediyordum ancak. Neye dokunsam sen olurdun, nereye baksam seni görürdüm aynalarda, ne yana dönsem sen dururdun karşımda. Aksın vururdu sulara...

Yanımda olduğun zamanlar dünyanın en mutlu insanı olurdum. Zamanın geçmesini asla istemezdim. Sensiz dakikalar yıl gibi uzar ve geçmek bilmezdi zaman. İsterdim ki, her an yanımda olasın. Her dakika gözlerinin derinliğinde yitip gideyim. Çünkü kendimi en mutlu, en güvende hisettiğim anlar, senin yanında olduğum anlardı...

Yüreğimdekileri her gece kağıtlara dokuyarak, her sabah seher yellerine okuyarak uzak çığırlara, uzak yollara savuruyorum şimdi...

Rüzgarsaçlım sende ansızın bir rüzgar gibi esip girmiştin gönlüme, rüzgarın savurduğu yapraklar gibi de çekip gittin ve her şey bitti. Şimdi yüreğim paramparça, hasretim çöl yangını, her ah çekişte tütüyor içim...

Sen gittin masal bitti, hayatla mücadele saflarımın hepsini kaybettim. Bu yalancı dünyada tek gerçeğim, tek yaşama nedenimdin… Tek dayanağım, yaşama kaynağımdın…

Karanlık bir uçurumun kenarında düştüm, düşeceğim şimdi. Hiç bir dayanağım, tutamağım kalmadı artık…

Aradan geçen bunca zaman, senden aldığım yaramı iyileştirmedi. Hala mutsuz, hala bedbaht ve sensizim…

[KaRaqiZz]

Her An Seni Yaşıyorum
Seviyorum seni...Canımdaki yasayan can..Her an seninle yasıyorum..karanlık gecemde gözlerin düsüyor bir yıldız gibi..Üsüyen günüme sevgin sıcaklıgıyla süzülüyor yüregime..her seni sevmek icin kalbimdeki umut kırıntılarını senin yüzündeki tebessümlere yüklüyorum..Dilimde söylenen her sarkıda sana birkez daha " seni seviyorum " sesleniyorum..Ates atılmıs bir kalbim varken sen kabul ettin ..Kısın ortasında kalmıs bedenimi sevginle ısıttın..Sana ne demeliydim..Gülüm dememi istemezdin..Güller her zaman solardı.." Canım" demek istedim..Sen bana hep canım diye seslenirdin..Yüreginin bir yarısı sendeydi..her zaman sende kalıp iki ayrı bedeninin tek kalbindeki deli sevdasını yasıyoruz...Seni seni diye seviyorum..Belki sna söylenen her kelime basittir..Süslü degildir kelimelerim .Ama bil ki canım sana söylenen kelime sana okunan her siir senin kalbindeki sevgiyle güzellesip özel bir sevda oluyor..keske senin sevgi denizinde bir damla su olabilseydim..Seni sevmek bir kuru ekmegi paylasmak gibi..Her lokmada daha cok sevmek seni..Sana sevdalanmak yagmurun icindeyken gözkyüzündeki nazenin ciceklerin gövdelerine düsmek gibi..Yıldız olup senin karanlıgında gözlerinde kaybolmak belki senin sevginde nefes almak..Yalnızlıga perdeleri cekip mutlulukların gölgelerinde serinlemek seninle...Seviyorum seni demekten öte senin icin yasıyorum bu hayatta..öyle tutulmusum ki sana herseyimi sana verdim...Daha cok sevmek icin yüregine konakladım..Bir misafirdim ilk önceleri ama seni sevdikce artık senin kalbinde kalıcıyım..her kısın ortasında sıcagı arıyorum ne de yazın ortasında serinlemek icin rüzgarı soruyorum...Tek yaptıgım seni ,senin kalbinde yasayarak seviyorum..Dertlerimi sende unutup hayatın acı suretlerine gülümsüyorum.kalabalık sehirlerinden uzaklasıp senin gül yüzünle aynalarda yarınlarıma bakabiliyorum..Seni canımdan öte seviyorum..Ucurumun kenarıyda solmayı bekleyen bir cicekken senin sevginle yeniden mutluluklara tomurcuk acıyorum...her sabah perdeleri aralayıp senin günısıgında sevgini aralıyorum..Sen farklısın..Canımdan birisi, nefesimin mutluluk rengindeki suretisin sen...Adını konulmamıs sevdanın en güzel melegisin..Belki kalbimdeki tek can..hayata dair tek umudumsun..Seninle yasayıp seninle hayata bakabilmek...Düsündükce seni aklımda büyüyor bu sevdan..Daldıkca gözlerim ufka senin gözbebeklerin geliyor..Büyüdükce gözlerin satırlara dökülüyor sevdan...her dizede seni yazıp seni yasıyorum..Sen nefes aldıkca ben mutluyum buralarda..Seni seviyorum...Belki hayatımda bir kez böyle cok sevmisken seni kalbime hediye ediyorum...Zenginim cünkü seviyorum seni..Zenginim cünkü senin tarafından seviliyorum..En büyük hediyem senin askın..Her nefesim sana armagan olsun....Hayatımdaki en büyük asksın..ve son sevdamsın yarınlara dair..Seni seviyorum..Kanatlanan her kusun gözbebeklerine yarınlarında yasayacagın mutlulukları yükledim..her sahile vuran dalgaya yarınlarındaki sarılacagın umutlarını yükledim..her geceye bir siir yazdım hep senin isminle baslayan - hani- ismail bu kacıncı Serayla baslayan siir diye seslendigin- iste o siirleri her gece gökyüzüne yazacagım..Seni seviyorum..Öylesine seviyorum ki bu dünyada kavusamasa da kollarımız ; seni Cennetin güllere acılan bahcesinde seni bekliyor olacagım..Ve sen yasadıkca bu nefes senin atacak..her gece sana dua ederek sarılacagım uykulara..Esen her rüzgarda senin kokunu arayacagım..Ve seni kalbimin en derin yerinde yasacagım..Seni sen diye canımdan bir can diye sevecegim..Seni seviyorum Seray.Hem de Canımdan öte...

[KaRaqiZz]

Hayatımın Anlamı
Hayatın anlamını yüregindeki sevgileriyle anladıgım Canım Benim

Bu şehrin en güzel cicekleri toplayıp senin gececegin yollara sermek istedigim , gecedeki tüm yıldızları karanlık odana bırakmak icin ugrastıgım, seni kelimelerle anlatmaya calıstıgım ve hayatı yirmibeşinden sonra yeninden sende ögrenmek istedigim Canım Bebegim...Keske agladıgında yanında olsam da senin gözyaslarını avuclarımda biriktirebilsem..Ne yapacaksın gözyaslarıma diye sorma bana..Avuclarımda biriktirdigim gözyaslarını baharda bizim sevdamızı insanlara anlatacak tomurcuklara " hayat " ve " can " olsun diye verirdim...Seni gözlerininin renginden bez ucurtmalar yaptım gelecege ..Rüzgarla gittigi her diyara senin gibi güzel kadını anlatsın diye...Yüregimin corak topraklarına senin umudunu bir cicek diye ektim..Actıgı her bahar senin ismini ansın tüm cicekler diye..Aldıgım her nefeste senin ismini işledim bir ananın kına ellerinden islenir gibi...İşlenen her motifte seni bulabilmek icin..Adını yazmaktan korkuyorum tum geceye.. Karanlıgın icinde sokak aralarında kaybederim diye sakladım sevgini cigerlerime...Seni " sen " diye sevdim..Ucsuz bucaksız olsa da mesafeler ve aramızda koca daglar bulunsa da bil ki Canım Serayım senin gözlerine dogan her günese " seni seviyorum " diyecegim.Gece olunca karanlıgına inat senin gözlerinde aydınlıgı bulacagım..Bazen karanlık duvarlar üzerime gelseler Serayla başlayan siirlerimi okuyacagım yüksek sesle..Adını söledigim her an titremeli dudaklarım...Saclarına dokundugum her an titremeli ellerim ve gözlerini gördügümde gözlerim ısıl ısıl parlamalı sana....Sevmek hayatın en güzel anlamı..Seray demek benim " hayatımın" tek anlamı..Soldan sağa, bes harfli sevdanın esdeğerini sorsalar eger bulmacalar da yazacagım tek bir kelime var..." Seray ".diyecegim cevabına .Öyle özdeslesti ki yüregim senin hayatına..Baktıgım her an mavi ufuklara seni görebiliyorsa bu gözlerim ; ismini andıgım her an icimde sevgiler büyüyorsa kalbimin her satırında ,seninle yasadıgım her dakikada kederi ve acıyı raflara kaldırıyorsa ruhum demek ki sen varsın heryerimde..Varlıgındır gülüşlerim, nefesimdir senin yüregin ve mutluluklarımdır senin nefes alışın..Utangaclıgın bu kadar yakısıtıgı senin yüzünde ben gamzelerinde erimek isterim bir buz gibi..Pencereme vuran her gün ısıgında dudaklarımla kalbimin tek ismi " Seray' a " kilitleniyorsa ve dilimle seni seviyorum diye bagırıyorsa .sen benim hayatımsın...Damarlarımda devir daim eden biryasama sebebim kan gibi akıyorsun tüm hücrelerime sevginin güzellikleri taşıyarak..İcimde günden güne büyüyen ve zihnimde sen oldukca kendimi huzurda hissettgim ve her güzellikte senden bir sey buldugumda tek bir kelime kalıyor sana sölemek icin..Sen benim " hayatımın anlamısın " ..Seni canımdan öte seviyorum

[KaRaqiZz]

Bir Gün Geri Döneceksin
Dolasıyorum tüm sokakları bir avare gibi..Attıgım her adımda senin izlerin var..Günesten yanıp gölgelere kacsam yine senin nefesin var.Meger sen nefesimdesin..Gökyüzüne cevirsem yüzümü yıldız olup parlıyorsun geceme..Günün ilk ısıklarına karısıp ilk benim gözbebeklerime sacıyorsun umutlarını...Belki de icime cektim her nefesimde seni biliyor , senin sevgini kana kana iciyorum.Sensizlikteyim biliyorsun.Belki sensizlik degil bu...Geleceksin biliyorum.Suskun sanma yüregimi..Gelisinle konusacak tüm dillerim..Gelmezsen tüm siirlerim öksüz, gecelerim yıldızsız ve bu yüregim hayatın en güzel anında yetim kalacak..Geleceksin biliyorum.Döneceksin inanıyorum..Seni böyle daha cok seviyorum..Sevmek herseye ragmen sevebilmek..Beklerken bile atesinde yanıp sevginde küllenmek...Ardıma bakıp hayallerinde bile mutlulukları yasıyorum...Demli bir cay tadında balkonu oturmus sehre dalmıs gözlerimde sen varsın...kalabakların arasında sen misin diye ayaklanıyorum bir an..Sana benzeyen birisini görsem tüm bedenim sevince boguluyor bir cocuk gibi...Yine yoksun...Bıkmadan usanmadan bekleyecegim seni..Balkonumda yetistirdigim tüm ciceklere senin gelme umudunu verdim...Her cicege senin sevgini anlattım..Sanki onlarla konusunca seninle konusuyormus gibiyim..Onlar dinliyorlar ben ise sair gibi konusuyorum..Bıkmıyorlar..Gelecek diyorum...Bir gün dönecek diye mırıldanıyorum onlara...Kokularında sanki varsın...Onları kokladıkca onları sevdikce sen biliyorum..Her yapragına kıyamıyorum..Onlar kuru yaprağa dönmeden sen yüregime geliver...Sen bana bir adım attıgında ben sana kosacagım delicesine...Ayaklarımda yalnızlık zincirlerini kırarak bir an önce kavusmak icin delice kosacagım...Nefesim daralacak sana kosarken...Olsun sana kavusacagım bu sevinc yeter bana...

Gecenin karanlıgında yıldızları izliyor gözlerim..Her yıldızda senin sevdanı hatırlıyorum ..Bazen de yıldızlara benim sevdigimin gözbebekleri sizlerden daha güzeldir diye sesleniyorum.Hak verircesine gülümsüyorlar bana..Yıldız kayarsa geceden dünyaya senin icin bir dilek tutuyorum...Saatlerin farkında degilim..Her bir saatte hasretinde daha cok seviyorum...Bir sigara daha yakıyorum...Yaktıkca bende yanıyorum..Haykırmak geliyor icimden tüm dünyaya seni sevdigimi...Bazen gülümsüyorum yıldızlara..Belki en parlak bir yıldız olursun geceme ...Doyamadım sana...Gelecektin biliyorum..Döneceksin bu yüregime...Sende beni seviyorsun...Hayallerimde bile seni düsünürken senin hasretin düsüyor ruhuma..İşte o zaman yazın tam ortasında üsüyor tüm bedenim...Aydınlık geceme karanlık cöküyor..Olmaz diyorum..İsyan etmek istiyorum...Tüm dünyaya gelmeyecek dese de ben gelecek diye söyleniyorum...Seviyorum onu..Candan öte seviyorum belki de...Karakıslarıma baharı getiren gözbebegim dönecek bir gün hic gitmemesine...Sevdim seni masumane...Alınyazım biliyorum seni mühürlü kaderime...Gözlerini y ıldız biliyorum karanlık gecelerime...Tüm umutlarımı biriktirip senin gelmene verdim..Gözyaslarımı bırakıp gülüşlerimde seviyorum seni..
Her aksam günesin batısında yine yalnızlıgına bir sayfa daha ekledim..Ama pes etmek yok..İcimdeki okyanus misali kalbimde bir damla sevgin kalana kadar bekleyecegim seni...Dönecektin ait oldugun canından can bildigin bu yüregime ..Gelecektin bir gün..Belki bir sabah süpriz yapıp en sevdigim ciceklerle gelecektin..Belki de dogum günüm olan 29 Agustos ' da en büyük hediye olan kendinle yüreginle gelecektin...Merak etme bu sevdam bitmeyecek..Seni seviyorum ve bir gün döneceksin biliyorum...

[KaRaqiZz]

ruhum
aşkım,
yinemi sensiz kaldım. yoksa dibi olmayan bir kuyuyamı düştüm farketmeden ,gözlerinmiydi aydınlatan dünyamı?
nerelerdesin.
kaderimizmiydi bu . bunumu reva gördüler bize.
sensiz ölürüm diyordum ama bunuda beceremiyorum.
hayır sakın yanlış anlama
sana gel demiyorum aksine git, git istediğin yere

ama dilerdim ki istediğin yer benim yanım olsun.

sana gel demiyorum .ama ruhum yüreğim dinlemiyor beni ,
sen duymasanda...
hep gidersen diyordum,ama bunu hiç düşünmüyordum
sanki hiç sensiz kalmayacaktım ...
çünkü insan ruhu olmadan yaşayabilir mi?
ruhumdun sen benim.
ama şimdi yoksun.
bir kerecik daha ,başımı yaslasam omzuna.
saklasan beni dünyamın çirkin yüzünden...
yeniden nefes alabilsem,
ellerinin sıcaklığı
bakışlarının ışıltısı bu kadar uzakmı olacak tı
özledim seni,
ama yinede ,
boşver sen beni ,istediğin yere git.
ama dilerdim ki...

[KaRaqiZz]

Yanlızım
Yalnızım...

Evet yalnızım. Bir sonbahar akşamı çekip gittin. Gittin arkandan benimle beraber tüm şehir ağladı. Yağmurlar dinmiyor. Özlem bitmiyor. Ama sen dönmüyorsun.

Gittin ve ağaçlarla beraber bende yaprak döktüm. Her düşen yaprak savruldu rüzgarda. Uzaklara dalar oldum. Gözüm hep yollarda. Hep bir gelecek birisi var gibi, öylece bekledim. Bekledim ve gelmedin.

Peki ya sen ne yapıyorsun şimdi. Mutlumusun ? Düşünüyormusun beni. Aklına geliyormuyum. Gelince bir hüzün kaplıyor mu içini ? Gözyaşlarımı hissediyor, haykırışlarımı duyuyormusun.

Hani söz vermiştik kendimize. Bu dünyanın bizi değiştiremiyeceği sözünü. Evet değişmedi. Sana olan sevgim değişmedi. Sözümü tuttum. Ama sen çekip gittin. Gittin ve arkana bakmadan...

[KaRaqiZz]

sor kendıne beni
SOR KENDİNE BENİ Sor sevdiğim, Sonra kağıttan gemiler yap, Yelkenleri olmayan, Direkleri mavi bildiğim, Sor beni gördüğün her buluta, Sevdalıların hatırına, Geceleri yıldızlarda parlayan, Denizlerin suskunluğuna bırak beni, Ve çek gökyüzümü üzerine, Dalıp git hayallerin sonsuzluğuna, Çocuklar çıkarsa karşına, Gülümse, uzat ellerini, Ceplerinden çıkarıp verirler sana, Tenimde gizlenen dudak izlerini, Şaşırma, Sabah olacak birazdan, Sor beni yağmurlarına, Sor sevdiğim Ve pencereden bak bakabildiğin kadar, Gördüğün son noktada, Seni seyretmekteyim... Birbirimizi gömdügümüz yerden yükselen ve bizi geceleri hiç uyutmayan çigliklarla. Bazen bu çigliklara daha önce terk edip gittigimiz insanlarin çigliklari da karisiyordu... Sanki bizim de kendileri gibi zehirlendigimizi anlamislar gibi... Benim boslugum ona geçmis, onu boslugun bana geçmisti... Artik çaresizliklerimiz, zayifliklarimiz bize ait degildi, bizde sir degildi.. O kendimize sevdali, kendimize saplantili kanlarimiz birbirine karismisti... Birbirimizdeki o uzun, o büyük geceyi öpmüstük... Gecelerimiz birbirimize karismisti. Senin yüregin benim olmustu, benim yüregim senin olmustu... Isimlerimiz birbirine karismisti... Artik kendimi sen, diye anar olmustum. Sen kendini ben, diye sorar olmustun.... Birbirimizi öperken görmüstük o büyük bosluklarimizi... Birbirimizi zehirleyip gidecekken aslinda hiçbir yere gidemeyecegimizi anlamistik... Baksana günler ne çabuk karariyor artik... Sonra o uzun geceler basliyor. Asil dayanilmazi bu... Hep soruyorum kendime simdi benim gecemle, benim yüregimle, benim kanimla orada, uzaklarda ne yapiyorsun, diye... Asil dayanilmazi bu... Geceleri çigliklarini duyup birden uyaniyorum yatagimdan... Çünkü ayni sorulari sen de bana soruyorsun, biliyorum... Benim gecemle, benim yüregimle, benim kanimla orada, o uzaklarda ne yapiyorsun, diye... Yüzümün yarisi sende kaldi... Yüzümün yarisi öbür yarisina aglayip duruyor simdi SON BÖLÜM...SIKILMADAN OKUMANIZI TAVSIYE EDERIM..HOSÇAKALIN 10:26 Simdi onlari ödüyoruz.. Artik hiçbir ev, hiçbir yuva almaz bizi içine.. Lanetlendik... Artik nereye gitsek yoklugumuz karsilayacak bizi... Nereye gitsek disarida kalacagiz... Yoklugumu varliga çevir, gel artik benimle mahvol... Bensiz isimsiz kalmaktansa, benimle isimsiz kal, daha iyi... Bak yüzünün yarisi öbür yarisina agliyor. Eksik ve yarim kalmasin artik hayatimizda hiçbir sey... Bari bunu tamamlayalim... Gel birlikte mahvolalim... 'Yüzünün yarisi çocuk / yarisi geçkin bir kadin / yüzünün yarisi öbür yarisina agliyor / yüzün kendisini ariyor... / Ask kaçmis gözlerine / yasanmamis yillarin sana agliyor / zaman parçalanirken ellerinde / ölü kelebekler yastigin oluyor... / Ölü kelebekler / hepsi daha degerli erkeklerinden erkeklerinin kaniyla beslenen / ölü kelebekler... / hepsi daha degerli ömründen....' ÖLÜ KELEBEKLER DEVAMI YORULDUM ARTIK 10:24 Kim kimi kendisi için daha uysal, daha itaatkar, daha evcil yapacakti... Herkes kendisini digerinden daha kusursuz buluyor, böyle gördügü için her seyi kendisinde hak olarak görüyordu... O beni kiskandigi zaman bunu sevgi diye gösteriyor, ben onu kiskandigim zaman bu onun gözün hiç de soylu bir davranis olmuyordu... Durmadan birbirimizde suçluluk duygulari uyandirmaya çalisiyorduk... Aramizdaki gizli bir savas baslamisti... Birbirimiz için yarattigimiz o sahte idoller çatlamaya baslamisti bir yerlerinden... Çünkü ne o benim istedigim gibi oluyordu, ne de ben onun istedigi gibi... Kimse kendi düzenini degistirmiyordu. Ben böyleyim beni böyle kabul et, sen bana uy, diyorduk birbirimize durmadan... Kimse bir digerine içini açmiyor, zayifligini, çaresizligini, asil önemlisi o büyük boslugunu göstermeye yanasmiyordu. Zayifliklarimizi birbirimize göstermemek için usta bir taklitçi gibi kiliktan kiliga giriyor, durmadan benlik degistiriyorduk... Kendimiz için aci çekiyorduk, birbirimiz için degil. Anlamak degil, anlasilmak istiyorduk. Bu trajik karsilasma degil, o deva bulmaz dertlerimiz için degil kendimiz için agliyorduk, agladigimiz zamanlarda... Birbirimizi özledigimiz için degil, kendimize duydugumuz o derin hasretle kosuyorduk bulusma yerlerine... Yorulmaya, tükenmeye baslamistik... Ikimizin de bekledigi o an yavas yavas gelmeye baslamisti... Kim kimi en çiplak, en zayif aninda o zehirli öpücügüyle öpecek ve onu orada bir basina, o en çaresiz aninda birakip gidecekti... Kim kazandigi anda öbürünü terk edip gidecek ve bir daha aramayacakti... Durmadan birbirimizin en kirilgan, en çaresiz anlarini gözlüyorduk. Benliklerimizi zayiflatmak, güçsüz birakmak için hiç olmadik sebepler yaratip birbirimize ayrilik senaryolari hazirliyor, bu senaryolarda karsimizdakine terk edilmis rolü veriyor, onun bu roldeki gücünü siniyorduk, ama bunlar hiçbir ise yaramayinca yeniden bir araya geliyorduk.

[KaRaqiZz]

Sevgiliye Mektuplar

Iki Yarım Soluk
e-Posta
Mevsim, ilkbahara akarken ben de sana geliyorum bahar yağmurlarıyla. Elimde yokluğun yüreğimde suskunluğunla sana geliyorum sevgilim. Ilık bir Eylül gecesi kentin yorgun kaldırımlarında tanıdık kelimeler arıyorum sevdana dair. Sana dair tek bir kelime yeterdi bana. Tek bir nefes bile gülümsemem için yeterdi bana.. Sensizlikte kanarken sol yanım, ben hep seni düşledim, zembereği kırılmış zamanın avuçlarında. Seni aradım güneşin sıcak alnında, senin ellerini aradım yağmurun ıslak dualarında.

Sana gelirken toprak yağmur kokuyordu sokaklar ise yalnızlık... Sana çıkan tüm yollar arsız dikenlerle süslenmişti sanki. Ayaklarım kan revan… Bir yanım uçurum bir yanım sensizlik ama her şeye inat sana geliyorum. Hava puslu, etraf sensizlikle yankılanıyor...



Dikenlere aldırmadan yalınayak yürüdüm gecenin dar sokaklarında. Yüreğimle ezdim tüm engelleri, Her şeye inat sana geliyorum bir elimde mevsimlerin koynundan çaldığım ılık bahar, bir elimde bulutların saçlarından çaldığım rüzgar ile... Bir ömür uzaktan sana geliyorum… Bir elimde bir avuç gülücük, karakışlarda güneş bil diye, bir elimde bir yudum umut zifiri karanlıklarda aydınlığa sımsıkı tutun diye. Sana geliyorum sevgilim…


Unutmadan sevgilim; sana uzak bir şehirdeyim diye meteliksiz bir intiharın ayakuçlarına boynunu büken bir kukla olmadım hiçbir zaman. Gittiğin gün kansız ve acımasız bir ihtilalin demir kelepçeli zamanlarından kaçıp sen diye ipsiz uçurumlara sığındım. Yokluğunda kimi zaman bir çocuk gibi koynunda ağladım kimi zaman kirpiklerinden ıslak yağmurlara kaçtım. Sensizlikte her gece arsız fırtınalarına göğüs gerdim ve zaptedilmez yangınları sen diye koynuma alıp, yüreğimde közledim yalnızlığının ıslak çığlıklarını. Kendi şehrime döndüğüm gün sen kokan kelimelerim çıplak kaldı dudaklarımda. Yüreğim gözyaşına asılı kaldı gözkapaklarımda. Ama hiçbir zaman boynumu bükmedim yokluğuna. Pes etmedim sensizlikte kıyılarıma vuran hasret dalgalarına. Direndim, savaştım yalnızlığınla. Kan revan içinde kalsam da, bilmediğim fırtınalarda sensiz savaşsam da ben hiçbir zaman “ yalnızlığına “ yenilmedim sevgilim...


Kendi şehrime döndüğüm günden beri tek bir kelime konuşmadık kendimle. Dönerken sende kaldı taze baharlarım. Yetim kaldım mevsimlerin koynunda. Gözlerindeki sıcaklığı aradım güneşin sınırsız coğrafyasında. Seni sordum memleketimden göçen turnalara. Ama bulamadım seni. Yüreğimin derinliklerinde. Kaybetmiştim seni. Aldığım nefeste, hayata bıraktığım her gülüşte seni aradım. Bulamadım işte. Ucube binaların nemli duvarlarına dayanıp sana ağladım. Dudaklarımı kapatıp kelimelerimle yalnızlığına ağladım. Ama hiçbir zaman ne kadere ne de sana isyan etmedim. Seni “ sen “ diye sevdim ben. Varlığına inat yokluğunda bile sevdim seni. Sana duyduğum sevgim bir günlük olsaydı eğer; seni “ sensizlikte “ bile kendi canımdan can katıp yaşatmazdım sevgilim. Ben yüreğindeki sıcaklığı, tenindeki saklı baharları ve gözlerindeki ıslak gözyaşlarını sevdim. Seni hep aldığım nefes bildim. Yüreğime dokunduğun için, yarım bir adamı sevginle tamamladığın için sevdim seni...


Yokluğunda seni aradım yorgun gecenin gri sabahlarında. Yalnızlığında kanattım fakir kelimelerimi. Dilimde birikmiş ve bir kaç cümleyi geçmeyen itirafım var sana yârim. Sen benden uzaklarda iken bensiz zamanlarda işleyeceğin her günaha bedenimle kefil oldum. Körpe ve filizlenmemiş acılarını satın aldım ömür defterinden. Evet, tüm günahlarını ve bensiz yaşayacağın tüm acılarını satın aldım karşılığını yüreğimle ödeyerek…


Bir gün Cennetin taze baharlarında, buluştuğumuzda giyineceğin beyaz duvağı süslemek için en parlak yıldızları çalacağım gecenin kirpiklerinden. Sen benden “ bir ömür uzaklıkta yaşarken sensizlikte bile sen varmışçasına sevdana nefes alıyor olacağım. Her gece günahlarınla sevişip güneşle beraber perdelerine gelip yüzüne ilk gülümseyen ben olacağım sevgilim... Sen bana uzak olsan da ben seni yüreğimde yaşatacağım. Uzaklarda bir yerde yaşıyor ve nefes alıyor olmanı en büyük mutluluğum bilip acılarına delicesine yanacağım. Közlenmiş yüreğimle, bir sonbahar gecesi ıslak saçlarına yağacağım avuçlarımda güller ile. Gözbebeklerinden yuvarlanıp ayakuçlarına serileceğim. Gülüşlerini nefesim bilip sensizlikte bile sana yaşıyor olacağım sevgilim. Adını yüreğime vurulmuş bir mühür bilip dudaklarında anılan dua olarak hep seninle nefes alacağım sevgilim…


Çünkü sen benim; Bedelini yüreğimle ödediğim En masum günahımsın…



Beni düşündüğünde Özlemin bir damla umut oluyorsa kestane karası gözlerinde Sakın umudunu kâğıt bir mendille silip çöpe atma! Gün gelecek; Acılarınla büyüttüğün sevda çiçeğin tomurcuklanacak gözyaşlarımızda Güneş bir başka doğacak ve yağmurlar umutla yağacak sana söz tomurcuklarımız çiçek açtığında yanında olacağım, İşte o zaman hayallerin pembe bir düşten ziyade, Beyazlar içinde bir gerçek olacak, Umudunu hasretine yenik düşürme sakın.


Senden ayrıldıktan sonra, hep yazmak için uğraştım. Daha ilk sözcükte ’Bu da olmadı diyerek pek çok sayfayı buruşturup attım. Sana duygularımı yansıtayacak bir mektup yazmak öyle zor ki. Mektubu yazamadığım her gün, benim de sabırsızlığım arttı. Sanki duygularım sana ulaşmayınca, yüreğindeki sevgi susuz kalacak, beslenemeyecek gibi geldi bana.


Sana duyduğum özlem her geçen gün artıyor. Denizin köpüren dalgaları kıyıya vurdukça çıkan seste, sabahları ağacın dalında öten, günün doğuşunu müjdeleyen kuş cıvıltılarında, esen rüzgârın ağaçlar arasından süzülürken çıkarttığı ıslık sesinde, güneşin parlaklığında, bulutlardan aşağıya şakırdayarak akan yağmurda hep seni düşünüyorum. Çevremdeki doğal güzellikler senin doğal ve saf birer parçanmış gibi görünüyor. Ah! Bir birleşseler hepsi burada yanı başımda bir araya gelseler, canlanıverse diyorum. Seni çok özledim...


Seni düşünürken, yüreğimi kaplayan bir sıcaklık, duygularımın sıcaklığı ile öyle hafifliyorum ki kanatlanıp uçmak, bir an önce sana ulaşmak istiyorum. Belkide bunun için mektubumu sevgiyi simgeleyen beyaz bir güvercinin kanatları arasında yazmaya başladım. Kalbimden kalemime, oradan yazdığım sözcüklere akan sevgim, mektubun satırları arasında sana ulaşsın, onu okuduğunda yüreğinde yeşeren sevgiyi sulasın, onu büyütsün...


Gözlerimi kapayınca, düşüncelerime giren görüntün, önümde gülümseyerek belirince, seni tutup kucaklamak, yüreğimde alev alev yanan aşkıma sarmak isterim. Senin sıcaklığın onu beslesin, bizim sevgimizi büyütsün...

Gözlemini kapatınca, önümde ışıl ışıl parlayan görüntün, o göz kamaştırıcı görüntün, benim için bir pırlantadan daha değerlidir. O kadar değerli ve o kadar güzel ki, senin sevginle işlenmiş, çevreye saçılan parlaklıktan gözlerim kamaşır. Bu parlaklık beni kör eder. Yüreğimdeki sevgi gözlerini yitirir. Işığınla körelen sevgim, yalnız seni görür, yalnız seni duyar...


Bakışlarındaki sıcaklığı düşünüyorum. O soğuk Ankara ayazında üzerime bir şey almadan kendimi sokağa atardım, gecenin karanlığında lapa lapa kar yağan günlerde içim ısınırdı bakışlarını düşündükçe, beni üşümekten kurtarır bedenimi ateşe verirdi... Gerçi buralarda soğuk karlı günler, senin gibi benden uzaklardalar ama yağmur yağarken, şimşek çakıp gökyüzü dünyaya darılıp karardığında, çevreyi bir korku ve dehşet sararken, beni, senin bakışlarının sıcaklığı korur. O sıcacık sevgi dolu bakışların, beni sarıp fırtınalarda ıslanmaktan kurtarır, yine ateşe verir...


Sevginin özlemi ile yanıp tutuşurken, sana ulaşacağım günleri iple çekiyorum. Günler yaklaştıkça duygularım gelişiyor, sevgim yüreğimde kat kat kabarıyor, sonra yüreğime de sığmıyor taşıyor… Seni kucaklamak, sıcaklığını benliğimde duymak, sevgi pınarından kana kana içip susuzluğumu gidermek için sabırsızlanıyorum. Kanatlarımı çırpıp bir an önce uçmak, sana doğru uçmak, sana kavuşmak istiyorum.


Yüreğinden kopup, dudaklarında biçimlenen gülümsemeni öyle özledim ki... Onu yakalamak, avucumun içinde sıkıca tutmak, yumruğumu sıkmadan gülüşlerini öpmek, öpmek istiyorum. Avucumu açmak istemiyorum, o dudaklarında hayat bulan gülüşlerin kaçmasın, uçup gitmesin diye…

[KaRaqiZz]

Gönderilmemiş Mektup
e-Posta
Aylardan Sonbahar...
Saat 22:47
Yer Üsküdar/İstanbul
Issız bir kalabalığın ortasında yapayalnızım...
Yani sensizim bütün mesele bu...
Normal olarak evimden en az bana olduğun kadar uzaktayım.
Bir yürek kadar yakın olsanda bana Hayatım sensiz, sevgisiz!
İşte böyle geçiyor zaman.
Buralarda her sabah gün sensiz başlıyor sensiz bitiyor.
Sen Duymasanda görmesende gözlerinin baktığı her yerdeyim.
Gidecek yerim olsaydı inan giderdim...
Tutsak olduğum senli zamanlarımın edasıyla sensiz geçen ömrümün gözlerini arıyorum.
Ne varım nede yokum ortalarındayım hayallerimin.Ne geri dönüşü var nede gözlerimin gördüğü bir ışık.
Her yer karanlık...
Birgün daha seni özlemekle geçti.
Sen ki istanbul kadar büyülü, yaz akşamları kadar sıcak,Rüyalarım kadar sade ve güzeldin.
Gücümün yettiği tek şey seni sevmekti oysa...
Gözlerim gene ışıltılı baksada boğaza her seferinde içimdeki güzelliklerin bir bir kopup gidişini seyrediyor yüreğim.
Senle ördüğüm o gizemli saatlerim nerede?
Nerede benim için ağlayan gözlerin?
Şimdilerde Hüzün kokuyor her bir yanım.
Titrek bir gölgeyim artık öptüğün yerde.
Yavaş yavaş tükeniyorum.Bozuk bir plak gibi aynı şeyleri çalmaktan bıktı bu sürgün hayatım.
Kendimi biraz daha yaşlanmış hissediyorum.Bir lahza daha kopmuşum hayattan.
Yeniden başladığım noktadayım. Zamanı aşmış bir adamın hayatını oluşturan insanları, anıları, benliği oluşturan ayrıntıları...
Bir hiç olmanın ve bunu hatırlamanın günleri...
Herkes biraz yalan kokuyor...
Zamanın hangi yaprağında gittin hatırlamıyorum
Adını bile koyamadığım bu sensizliğin tam ortasındayım.
İstanbulun ışıkları aydınlatmaz hayatımı bilirim...
Zaman hızla akıp gidiyor..
Yüz eskitiğim gidişlerinde sensizlikle yaşlanan bu yürek çok şeyi unuttu.
Bütün mesele seni anlamaktı.
Artık anladım.
Ben artık yokum Sevgili.
Umudunu Hasretine yenik düşürme sakın
Umarım sende beni anlamışsındır...

[KaRaqiZz]

Aşk, Ayrılık, Gözyaşı Ve Ölüm
e-Posta
Tüm aşk sözcükleri beklemekten yoruldukları için teker teker fire vermeye başladılar sevgili.

Önce ilk sırayı “aşk” aldı. Ben olmasam diğerlerinin ne anlamı kalırdı ? dedi geceye kendinden emin tok bir sesle.

Gece şöyle bir silkindi uzun uzun aşkı seyrettikten sonra sözü devraldı dedi ki:

Ey aşk !Tüm aşklar geceleri dile gelir ve yüreklerde meydana gelen duygusal kıvılcımların özü bende gizlidir. Sen damla damla yağarken gönüllere geceleyin, dört duvar arasında insanlar benim sayemde gözyaşlarından ummanlar meydana getirir.

Sen kendini benle bir mi tutuyorsun ey leyl-i küstah diye şahlandı “gözyaşı”
Benim kalpte sızıların çağladığı umman, benim gönüllerden kopup gelen sevdanın ilk durağı olan kahraman.

Ben olmasam yumuşar mı sanıyorsunuz gönüller? Öz yanacak ki göz ağlasın göz ağlayacak ki aşıklar birbirine daha çok bağlansın.

Sen ağlayana değil ağlatana bak dedi “ayrılık”

Benim aşık ile maşukun arasını açan düşman. Eninde sonunda tüm aşklara bir yerden bulaşır yakarım canlarını.
En kötü düşman benim! Benden daha kötü kim olabilir ?

Ben diye cevap verdi bir ses. Bu öylesine soğuk öylesine korkunç bir sesti ki aşk ayrılık gözyaşı hepsi bir anda sus pus oldular.

Ben dedi : Ben ansızın çalarım kapıları
Ne aşk bırakırım orta da ne gece ne gözyaşı ne ayrılık
O kadar yakarım ki canı kavururum kalpte sızı aşkları

Kimim ben diye merak edenlere söyleyeyim.

“ölüm”’üm ben.

Ben gelmeden itiraf edin sevginizi tez elden