En Tuhaf Sabahım

bu sabah
her sabahkinden farklıydı.
etrafımda bir sürü insan
ağlıyor
ne oldu diyorum
neden ağlıyorsunuz
kimseden cevap gelmiyor.
annem gözüme ilişiyor,
sağ yanında babam,
ablalarım,
boncuk gözlü yeğenim;
ailem..
Anneme
sultanım diyorum kurban olurum gözünün yaşına
neden ağlıyorsun
bana kuzum diyen anamdan da ses seda yok.
sanki beni görmüyorlar duymuyorlar.
başımda dualar ediyorlar.
ömrü boyunca beddua edenler bile;
bu duaya iştirak ediyor.
ömrümde birkaç kere gördüğüm
sözde yakınlarım bile yakınımdalar
yahu ne oluyor diyemeden
çenemi bağlıyorlar bir bez parçasıyla
yanıma da bir bıçak koyuyorlar.
ve usulca üstümü örtüyorlar.
çok garip
evet çok garip çünkü,
kıpırdayamıyorum.
sonra karga tulumba taşıyorlar beni,
bir süre sonra soğuk bir mermerin üstüne koyuyorlar;
bir bakıyorum,
çırılçıplağım.
neden diyemeden yüzüme bir maşrapa su döküyorlar,
o ana kadar uyuyorum sanıyorum ama yok
algılayamıyorum,
yıkıyorlar beni,
biraz gıdıklanıyorum.
sonra yine sarıp sarmalayıp beyaz bir beze,
uzunca tahtadan bir kutuya koyuyorlar.
yine sallantılı bir yolculuk başlıyor.
ezan sesini duyuyorum uzaklardan,
ve uğultulu bir kalabalık
bir şey göremiyorum zaten,
tedirginliğim artıyor;
korkuyorum.
sadece duyduklarım var zihnimde,
belli belirsiz
anamın feryadı kulaklarımı tırmalıyor
daha çok gençti diyor birkaç kişi,
çok erken diyorlar,
neden soruları yükseliyor,
kimileri takdir-i ilahi diyor
kimleri isyan ediyor.
kim gençti,ne için erken, neyin sebebini soruyorsunuz
diyemeden,
bütün sesler kesiliyor
fısıltılar başlıyor,
sonra biri bağırıyor hakkınızı helal ediyor musunuz
hep bir ağızdan helal olsun
bir daha soruyor adam hakkınızı helal ediyor musunuz
helal olsun
ve bir daha
helal olsun
ben de helal olsun diyorum herkimse
sonra yine feryat figan bağrışmalar
iyice korkuyorum,
yüreğim eziliyor,
zaten kıpırdayamıyorum;
sinirlerim bozuluyor iyice.
sonra yine sallantılı bir yolculuk daha
bir sağa yatıyorum bir sola
dualar hiç eksik olmuyor
sonra açıyorlar kutunun kapağını
hah diyorum şimdi sorucam ne oluyor burda diye
pat ordan bi çukura
babam elinde kürek,
toprak atıyor üzerime.
sonra annem,
sonra ablalarım,
çıldırmış olmalılar diye düşünüyorum.
yoksa diyorum
kulaklarıma toprak,
gözlerime karıncalar doluyor
gözlerim seni arıyor,
belki sen bir şeyler söylersin diye;
ama yoksun
etraf kararıyor
işte o an anlıyorum geç de olsa,
meğer ölmüşüm
gerçi sen orda da yoksun ya;
ha yaşamışım ha ölmüşüm

Kapı Komşusu

Kapı komşumdan şikayetçiyim ben!
Davetsiz misafir aynı zamanda.
Aslında ben isterim gelip gitsin,hal hatır sorsun
Ama öyle zamanlarda damlıyor ki;
Çok zamansız oluyor.
Oturup bir şeyler içeriz tek kadehte,
Aynı sigarayı paylaşır,
Aynı yoksunluğa ağlarız.
Dost muyuz peki onunla?
Galiba öyleyiz.
Kimse yokken o gelir yanıma,
Sırtımı sıvazlar;
Dua et bu da geçer der.
Bana hikayeler anlatır
Eski aşklarımdan öğrendiklerime dair.
Peki ya bir şey öğrendiysem niye buradasın? diye sorsam
Gücenir boynunu büker.
Yine kapım çalındı bak.
Aaa yine o
Hoşgeldin yalnızlık!

İçses

Sesim kısık, yüzük asık, üzgünüm kendimce.
Yaşlar akıyor gözlerimden var gücüyle.
Hıçkırıklara boğulmuş bir haldeyim,
Tek şey var Gözlerinde gördüğüm,
O da acımasızca terk edilişim.

Günbegün öldüğünü bilmek mi dersin zor olan,
Ya da vakti gelmemiş bir ölümü arzulamak mı?
Aşkın rengi kırmızıdır bilirim.
Ölümün rengine denk bir kırmızılık; kopkoyu
Kan kırmızısı benzeri,
Tıpkı gözlerimin ağlamaktan büründüğü kırmızı gibi.

İntihar hüznü var derinlerde bir yerde,
Seni koyup gitmek arzusu içimde,
Senin yaptığın gibi fütursuzca.
Ardımda bıraktığım gözü yaşlı insanlara değil,
Bir ruhsuzun sebebine el sallamak dünyaya üzer beni!
Ruhunu şeytana satmış,
Vicdanından bihaber bir elkızı uğruna,
Gel etme yalnızlığım, yapma!

BİR DELİ ÖYKÜSÜ

Bir Temmuz öğleni doğmuşum;
sıcak bir Antalya gününde yani.
Sıcakkanlı oluşum bundandır belli ki;
iyi mi ettim kötümü ettim bilmem ama,
her doğum günümde
"İyi ki doğdun" derler
yalandan da olsa bana.
Garip bir çelişkidir doğuşum zaten;
seçme şansım olsaydı eğer
mutlak kalırdım anne karnında.
Ekmek elden,su gölden ne de olsa.
Olmazdı da ne dert, ne gam, ne tasa.

Gülerken ağlamak,ağlarken gülmek,
derler ki deliye has bir marifet.
Dengesizliğime etiket ararken,
aniden farkettim beni içten içe yiyen,
kanı deli,ruhu değişken,
saçma sapan zat-ı muhteremi.
Bir deli var bende benden içeri,
ki şu hali en deli yani.
Eller gezinedursun;
"Yumurta mı tavuktan
Tavuk mu yumurtadan" çıkmazında
içimdeki çelişki aslında en çetini.

Düşümdükçe halimi
"Hay ben böyle..."yle başlayan cümleler kurarım.
Ve aklımda büyük bir kaos beliriverir;
"Sadece kendini seven bir egoist mi içimdeki,
yoksa sevip sevip kavuşamayan
bahtsız bir bedevi mi?"
Yani asıl soru şudur ki;
Aşk mı benden ,
ben mi aşktan çıkıyorum kim bilir ki?

Kimin kimden ya da neyden çıktığı meçhule kalırken,
bir türkü tutturur içten içe ruhum;
"Uzun ince bir yoldayım gidiyorum gündüz gece,
Bilmiyorum ne haldeyim gidiyorum gündüz gece"
Yürüyorum ama nerede,
deli saçması bir öyküde,
akılsız başım elimde,
amaçsız,
sessizce.
Diyeceğim odur ki dostlar;
Bir garip Orhan Deli yatar içimde!

Ye-meşk Tarifi

Acımtırak aşklara kapattım kapıları,
Ekşimtırak bir hüzün var ruhumda.
Tatlı bir gülüşe hasret gözlerim,
Ama tuzlu gözyaşlarına hapsoldular bir süredir.
Sevmedim ben bu tadı

Oysa

Bir tutam dürüstlüktü ihtiyaç duyulan,
Ve göz kararı sadakat elbette.
İnce ince doğranmış saygıyı da unutmamalı.
Aşkın ateşinde bir müddet kaynatmalı ilişkiyi
Ve anlık kızgınlıklarda soğuyuncaya kadar bekletmeli

Yalnızlıktır Ölüm

Tek kişilik biletlerde saklı gönlüm,
Soğuk yataklarda hapis geçer ömür.
Herşeyin tamken yarım olmaktır yaşanılan,
Aldığın nefesin anlamsızlaştığını farketmektir yalnızlık.
Kederlenip kadehleri devirmek,
Bir başınayken bir sigara daha yakmaktır,
Her uyanışında yastıktaki yegâne çukurdur.
Acıdır yalnızlık,
Günahkâr olmaktır; isyan etmektir kadere,
Beklemektir yalnızlık,
Soğukta,
Yağmurda,
Her an onu beklemek.
Kapıyı açık bırakmaktır,
Hazırkıta olmaktır, zamansız yakalanmamak için
Onun gelişinde.
Güzel günler göremeden ölmektir hayat dediğin,
Yalnızlıktır ölüm,
Saçın okşanmadan çekip gitmektir;
Kapkara bir hayatla ardında,
Üç metrelik bembeyaz kefen içinde!

Uzaktaki-(Ya Sen Ölseydin)

Gül güzel teninde,
Ben de seninle güzelim.
Her yudumda tadın gelir dilime,
Aklım gider başımdan..
Ama yoksun işte!
Yine gelmek istiyorum ziyaretine
Elimde bir demet gül,
Ve bir şişe suyla toprağını sulamaya.
Keşke seninle beraber yüreğimi de gömselerdi,
Ya da gözlerimi ellerinin içinde...
O zaman,
Seni aldatmış olmaz,
Üstüne değil gül, kuru ot bile koklamazdım.
Seni sevdiğime, başkasının olduğuma pişman olmazdım.
Ne vardı gidecek,
Kadere böyle çabuk boyun eğecek?
İşte sevdiceğim, sen öldün ben kaldım.
Bir nöbetçi umudum, birde kevgir gönlüm elimde..
Cebimde teninden bir parça toprak..
Üstümde ölümün kokusu...
Seni seviyorum...
Hala...
Rahat uyu meleğim

Son!

Ne gülüşün,ne de sevişin durdurur artık
iç kanamamı...
Sevmem artık; giderim kutulara,
Ölüm sessizliğinde,
Ne bir ses; ne de bir nefes bırakarak
Yok artık kaldırımlar boyu çehre düşürmek
Ve olmayacak dökülen yaşlarla hıçkıra hıçkıra
ağlamak
Gidiyorum bilesin,
Bıraktığım bir kevgir gönlüm,
Bir de nöbetçi umudum..
Al bu son nefes te senin olsun,
Son göz yaşlarımı da sakla.
Şayet gün olur gelirsen mezarıma,
Tenimden bir parça toprak al yanına
Hoşçakal AŞK! Hoşçakal HAYAT!

Nefes,Ömür,Sevda

Bir ömürlük umut bağladım yollarına,
Gelir geçersin belki diye.
Ya da bir nefeslik sevda,
Bırakınca ölüverecekmişçesine.
Eğer bilseydim gelmeyeceğini,
Ya da gelip te terk edeceğini,
Ne umut bağlardım, senin geçmediğin;
Ama en kalabalık yollara,
Ne de nefes alırdım yârim;
Böyle bir ömrü YAŞAMAMACASINA!