Yûsuf'un Güzelliği

Güzeldi Yûsuf. O kadar ki, adı Mâh-ı Ken'an'dı. Yani Ken'an'm dolunayı.Güzeldi Yûsuf. O kadar ki, o geçerken kentinin gecesinde kentinin sokaklarından,evlerinin sahibi olan kadınlar duvara vuran ışığın şavkımasından, Yûsuf geçiyor,diye fısıldar da sevinçle birbirlerine, kandillerini söndürürlerdi. Işık göktenyere değil o geçerken, yerden göğe ağardı.Güzeldi Yûsuf. O kadar ki, her güzellik gibi onun da güzelliğinin olduğu yerdekıskançlık ve muhabbet bir arada yaşardı. Ve her güzellik gibi Yûsuf'ungüzelliğinin de kendisine zararı vardı. Ama sadece ilk anda, çünkü Yûsuf darzamanlar için değil geniş zamanlar ve uzun yollar için yaratılmıştı.Güzeldi Yûsuf, o kadar güzeldi ki Yûsuf'u hiç görmemiş bir yazıcı onungüzelliğini anlatmaya gelince sıra, sadece susardı ve onun güzelliğini ancaközetleyebilirdi. Çünkü güzelliğin özeti yazıcının sözcüklerinden çok okuyucununmuhayyilesi demekti. Sözcük sınırlı muhayyile ise sınırsızlıktı.Öyleyse Yûsuf'un güzelliği sözcüklerle sınırlı değil ancak hayalın ufukları ilesınırsızdı

Yusuf İle ZÜleyha / Nazan Bekiroğlu

Senin de, söyle kalbine kuşlar konuyor, içinde laleler açıyor mu?
Nazan Bekiroğlu

"Geçmez deme geçer. Her şeyin dönüşü var. Günahın bile affı var. Geçmişin telafisi gelecektir."

Nazan Bekiroğlu

Allah'ım dedi!
Hiçbir şeyim olmasa bile
Sana şu nefes için hamdolsun.

Nazan Bekiroğlu

Affa değer olanı zaten herkes affeder. Asıl af, affa lâyık olmayanı da affetmek değil mi?