Anne ve Babanın Çocuğa Karşı Davranışları Nasıl Olmalıdır?

**Jaqen** · 01.10.2013, 10:58

Anne ve Babanın Çocuğa Karşı Davranışları Nasıl Olmalıdır?

ANNE VE BABANIN ÇOCUĞA KARŞI DAVRANIŞLARI

Bu yazımızda anne baba çocuk ilişkilerinden bahsetmeye devam edeceğiz. İyi bir çocuk nasıl eğitilir, çocuğun etiğiminde anne baba nasıl bir yol izlemelidir?

Anne ve babanın çocuğa karşı yaklaşımı nasıl olmalıdır?

Çocuk için her zaman anne ve babanın önemli bir yeri vardır. Çünkü çocuk doğumdan itibaren ilk gördüğü kişiler anne ve babasıdır. Çocuk onları örnek alarak kişiliğini kazanmaya ve bulmaya çalışır. Anne ve babanın yanlış tutumu çocuğun yanlış kişiliğe bürünmesini sağlar. Bu yüzden anne ve babanın davranışları, çocuğa karşı yaklaşımı her zaman çok önemlidir. Ebeveynler çocuklarına karşı en doğru yaklaşımı bulmak ve uygulamak zorundadır.

1. Denetleyici yaklaşım; Bu tür yaklaşımlarda anne ve baba çocuğa karşı şiddet uygulamakta, tehdit ederek ya da bağırarak konuşup, çocukla küserek iletişimi kesip çocuktan sevgiyi esirgeyerek çocuğun tutum ve davranışlarını değiştirmek ve kontrol altına almak isterler. Bu durumda çocuk olumsuz düşüncelere kolayca kapılabilir. Bu düşünceler çocuk üzerinde kötü etkiler oluşturur. Çocuğa yakın ilgi göstermek, sözle veya çocuğa dokunarak sevgi göstermek, onunla zaman geçirip ortak faaliyetler yapmak çocuğun benliğini olumlu yönde onaylayan davranışlardır.

2. Pasif yaklaşım; Bu yaklaşım denetletici yaklaşımdan çok farklıdır. Anne ve baba çocuğun yaklaşımına ve davranışlarına karşı ilgisiz ve kayıtsız bir yaklaşım sergiler. Böyle bir durumda anne ile baba, hoşgörü ve ilgisizliği birbirine karıştırır. Çocuğa sınırsız özgürlük ve hak tanınır. Bir bakıma çocuğu başıboş bırakır ve çocuğun nerede duracağını belirtmezler. Bu durum devam ettiği takdir de çocuk çevreye zarar verme aşamasına gelebilir.

3. Koruyucu yaklaşım; Aşırı koruyucu yaklaşımda, anne ve baba çocuğu gereğinden fazla kontrol altına alır. Bu yaklaşım daha çok anne ve çocuk arasında olur. Anne çocuğa çok fazla özen ve ilgi gösterir, onu sürekli koruyarak, çocuğun ihtiyaçlarını anne karşılar. Hatta çocuğun kendi başına yapabileceği şeyler bile anne tarafından karşılanır. Bu da çocuğu kendine güvensiz ve başkalarına bağımlı bir kişi yapar.

4. Dengesiz ve kararsız yaklaşım; bu tür yaklaşımlar çocuğu olumsuz yönde etkiler. Çocuğun bugün yaptığı bir davranışa ceza veriliyor, ama ertesi gün yaptığı aynı hareket hoşgörü ile karşılanıyorsa, bu çok yanlıştır. Çünkü çocuk bunu anlayamaz ve kararsızlık yaşar. Öncelikle çocuğa ceza veriliyor ise bunun nedeni çocuğa açıklanmalıdır. Hangi davranışın yanlış, hangi davranışın doğru olduğu konusunda çocuğa bilgi verilmelidir.

Anne ve baba çocuğa karşı her zaman olumlu yaklaşmalıdır. Çocukla iyi bir iletişim kurmak için bu şarttır. Öncelikle ebeveynler tutarlı, kararlı ve net olmalıdır. Çocukla konuşmaya başlandığında sadece onunla ilgilenip, başka şeylerle meşgul olunmamalıdır. Konuşurken göz temasına dikkat edin. Öncelikle çocuğun size bakmasını sağlayın. Açık ve net konuşulmalı, çocuktan istenilen şey ona söylenmeli ve bir cevap alana kadar tekrar edilmelidir.

Çocuk her zaman fark edilmek, sevilmek ister. Çocuğu her zaman olduğu gibi kabullenmek, ona değer vermek, onu her konuda desteklemek çocuğun benliğini kazanması için çok önemlidir. Çalışan annenin ise, en büyük sorunudur. Çocuğuna yeteri kadar zaman ayıramadığından suçluluk duygusu duyarlar. Çünkü iş gerginliği, eve gelindiğinde yemek telaşı çocuk için zaman bırakmaz.

Ebeveyn ve çocuk arasındaki sorunların çözümündeki temel ilkeler;
İlk olarak çocuğun kendi sorunlarını kendisinin çözmesine fırsat verin. Koruyucu bir yaklaşımla yaklaşmamak gerekir.
Çocukla konuşarak, duygu ve ihtiyaçları hakkında karşılıklı iletişim kurmak gerekir.
Karşılıklı olarak sorunlara çözüm yolları arayın. Uygun bulduğunuz çözüm yollarını ise kâğıda yazarak değerlendirin.
Her zaman çocukla iletişim kurun ve ona sevginizi gösterin. Bu bütün sorunları çözer.

etiketler:anne baba çocuk, anne baba nasıl cocuk yapar, anne babanın çocuğa yaklaşımı, anne çocuk ilişkisi, anne ve baba nasıl bebek yapar, anne ve baba nasıl çocuk yapar, anne ve babanın çocuğa karşı davranışları, çocuğa nasıl davranmalıyım, çocuğa söz geçirme sanatı, çocuğuma nasıl davranmalıyım, Çocuk Bakımı, Çocuk Gelişimi, çocukla iletişim

01.10.2013, 10:58	#1 (permalink)
Jaqen Root Administrator Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.	Anne ve Babanın Çocuğa Karşı Davranışları Nasıl Olmalıdır? Anne ve Babanın Çocuğa Karşı Davranışları Nasıl Olmalıdır? ANNE VE BABANIN ÇOCUĞA KARŞI DAVRANIŞLARI Bu yazımızda anne baba çocuk ilişkilerinden bahsetmeye devam edeceğiz. İyi bir çocuk nasıl eğitilir, çocuğun etiğiminde anne baba nasıl bir yol izlemelidir? Anne ve babanın çocuğa karşı yaklaşımı nasıl olmalıdır? Çocuk için her zaman anne ve babanın önemli bir yeri vardır. Çünkü çocuk doğumdan itibaren ilk gördüğü kişiler anne ve babasıdır. Çocuk onları örnek alarak kişiliğini kazanmaya ve bulmaya çalışır. Anne ve babanın yanlış tutumu çocuğun yanlış kişiliğe bürünmesini sağlar. Bu yüzden anne ve babanın davranışları, çocuğa karşı yaklaşımı her zaman çok önemlidir. Ebeveynler çocuklarına karşı en doğru yaklaşımı bulmak ve uygulamak zorundadır. 1. Denetleyici yaklaşım; Bu tür yaklaşımlarda anne ve baba çocuğa karşı şiddet uygulamakta, tehdit ederek ya da bağırarak konuşup, çocukla küserek iletişimi kesip çocuktan sevgiyi esirgeyerek çocuğun tutum ve davranışlarını değiştirmek ve kontrol altına almak isterler. Bu durumda çocuk olumsuz düşüncelere kolayca kapılabilir. Bu düşünceler çocuk üzerinde kötü etkiler oluşturur. Çocuğa yakın ilgi göstermek, sözle veya çocuğa dokunarak sevgi göstermek, onunla zaman geçirip ortak faaliyetler yapmak çocuğun benliğini olumlu yönde onaylayan davranışlardır. 2. Pasif yaklaşım; Bu yaklaşım denetletici yaklaşımdan çok farklıdır. Anne ve baba çocuğun yaklaşımına ve davranışlarına karşı ilgisiz ve kayıtsız bir yaklaşım sergiler. Böyle bir durumda anne ile baba, hoşgörü ve ilgisizliği birbirine karıştırır. Çocuğa sınırsız özgürlük ve hak tanınır. Bir bakıma çocuğu başıboş bırakır ve çocuğun nerede duracağını belirtmezler. Bu durum devam ettiği takdir de çocuk çevreye zarar verme aşamasına gelebilir. 3. Koruyucu yaklaşım; Aşırı koruyucu yaklaşımda, anne ve baba çocuğu gereğinden fazla kontrol altına alır. Bu yaklaşım daha çok anne ve çocuk arasında olur. Anne çocuğa çok fazla özen ve ilgi gösterir, onu sürekli koruyarak, çocuğun ihtiyaçlarını anne karşılar. Hatta çocuğun kendi başına yapabileceği şeyler bile anne tarafından karşılanır. Bu da çocuğu kendine güvensiz ve başkalarına bağımlı bir kişi yapar. 4. Dengesiz ve kararsız yaklaşım; bu tür yaklaşımlar çocuğu olumsuz yönde etkiler. Çocuğun bugün yaptığı bir davranışa ceza veriliyor, ama ertesi gün yaptığı aynı hareket hoşgörü ile karşılanıyorsa, bu çok yanlıştır. Çünkü çocuk bunu anlayamaz ve kararsızlık yaşar. Öncelikle çocuğa ceza veriliyor ise bunun nedeni çocuğa açıklanmalıdır. Hangi davranışın yanlış, hangi davranışın doğru olduğu konusunda çocuğa bilgi verilmelidir. Anne ve baba çocuğa karşı her zaman olumlu yaklaşmalıdır. Çocukla iyi bir iletişim kurmak için bu şarttır. Öncelikle ebeveynler tutarlı, kararlı ve net olmalıdır. Çocukla konuşmaya başlandığında sadece onunla ilgilenip, başka şeylerle meşgul olunmamalıdır. Konuşurken göz temasına dikkat edin. Öncelikle çocuğun size bakmasını sağlayın. Açık ve net konuşulmalı, çocuktan istenilen şey ona söylenmeli ve bir cevap alana kadar tekrar edilmelidir. Çocuk her zaman fark edilmek, sevilmek ister. Çocuğu her zaman olduğu gibi kabullenmek, ona değer vermek, onu her konuda desteklemek çocuğun benliğini kazanması için çok önemlidir. Çalışan annenin ise, en büyük sorunudur. Çocuğuna yeteri kadar zaman ayıramadığından suçluluk duygusu duyarlar. Çünkü iş gerginliği, eve gelindiğinde yemek telaşı çocuk için zaman bırakmaz. Ebeveyn ve çocuk arasındaki sorunların çözümündeki temel ilkeler; İlk olarak çocuğun kendi sorunlarını kendisinin çözmesine fırsat verin. Koruyucu bir yaklaşımla yaklaşmamak gerekir. Çocukla konuşarak, duygu ve ihtiyaçları hakkında karşılıklı iletişim kurmak gerekir. Karşılıklı olarak sorunlara çözüm yolları arayın. Uygun bulduğunuz çözüm yollarını ise kâğıda yazarak değerlendirin. Her zaman çocukla iletişim kurun ve ona sevginizi gösterin. Bu bütün sorunları çözer. etiketler:anne baba çocuk, anne baba nasıl cocuk yapar, anne babanın çocuğa yaklaşımı, anne çocuk ilişkisi, anne ve baba nasıl bebek yapar, anne ve baba nasıl çocuk yapar, anne ve babanın çocuğa karşı davranışları, çocuğa nasıl davranmalıyım, çocuğa söz geçirme sanatı, çocuğuma nasıl davranmalıyım, Çocuk Bakımı, Çocuk Gelişimi, çocukla iletişim Benzer Konular İslamda Anne ve Babanın Çocuklarına Karşı Görevleri... Müslüman Kadının, Kocasına Karşı İtaatı Nasıl Olmalıdır ?... Babanın davranışları çocuğun geleceği demek... Anne-Babanın özgüvene etkileri... Anne Baba çocuğa kanser olduğunu nasıl açıklamalı?... Paylaş Share this post on Twitter Follow @Forumaski