Bir Dilek Tut Gönlümün Bahçesinden

[Bia]

Bir Dilek Tut Gönlümün Bahçesinden

Bir şarkıydı, ilk duyduğu günden beri,
"Gecenin tam üçünde" ansızın gönlüne düşen.
Tenime değmemişken henüz parmak izin,
Ruhunu kış yıldızları gibi özleyen,
Bir parça ışığında cenneti gören,
Sanki bir bal… Peteğinde gizlenen.

Kelimeleri var, dilinden dökülen
Melekeleri kıskandırır farkında olmadan,
Öylesine saf, samimi ve semaya dokunan.
Elinde bir çay ile keyfine çağıran,
Bebek teni içerisinde yaşarken,
Bilmez, ruhu cennetten kovulan.

Rüzgâr ile yolcuk etsem senin yanına…
Korkma üşümem ben,
Sanma sakın yalnızım bir başıma,
İçimde sen varken dokunamaz hiç bir şey yoluma.

Sadece içimde olabileceğini mi düşünüyorsun;
Bazen ruhuma dokunuyorsun farkında olmadan,
Bazen gözlerimde beliriyorsun, açık zümrüt yeşili,
Dudaklarıma konmuş bir tebessüm oluyorsun çoğu zaman.

Gökte kayan bir yıldız ile
Sonsuzluk için tuttuğum
Bir Dilek'sin canımdan kopan.

Bazen bulduğum bir dört yapraklı yoncasın
Gezinirken gönül bahçemde…
Bazen gönlüm sen oluyorsun, sakin ve sessizce;
Ardından bir neşedir kaplıyor yüreğimin gökyüzünü,
Cennetten geldiğini söyleyen ak’tan beyaz, güzel şeyler
Süzülürken, gökyüzünden, birer avuç su ile
Islatıyorlar seni, hep yüreğimde öyle kal diye…



İlhan Sağ