Biriken tüm umutlar dünde kalır

[Bia]

Biriken tüm umutlar dünde kalır

Ertelenen düşler ruhumuzun en mukavi yerinde bıraktığız yolcular
Ve yarına dair dün kalır elimizde
Döneriz sanırız çoğu zaman zaman denilen virajdan,
Aşarız diyoruz ertelenen işlerden büyüyen tepeleri
Ama hayır geçemeyiz ve aşamayız hiçbirşeyi çünkü dünde saklıdır
Ve dünde kalmıştır umutla beklediğimiz yarınlar
Hüzünlere dair çizgiler düşer suretimize,
Ve aynalar eskisi kadar gülmez yüzümüze
On yedi yaşıdaki delikanlıyı görmek ister hoyrat kalbimiz çürüyen aynalarda
Ve buruşan bir ruh kalır yorgun bedende siyah aklar çoktan beyaza vurmuş
Ve o dem anlarız zaman trenini nasıl kaçırmışız avuçlarımızdan
Artık gülemeyiz hayata asi bakışlar kalır
Çünkü dünde kalmıştır yarınlar
Bir teselli ararız bir süre sonra
Ve umutsuzca açarız ellerımızı yıkılan bir mabet önünde bir martı kanadında Büyüterek yalnızlıktan türettiğimiz umutlarla
Çünkü dünde kalır yarınlar çünkü dünde bıraktık yarınki düşlerimizi
Beyaz kağıda karalanan üç beş anı
Ve silinmeye yüz tutmuş birkaç satır kalır koca ömre dair

Son sigaramızı yakarız ömrümüzün
Ve bir nefes daha çekeriz çiğerimize yorgun bir ömre dair yaşadıklarımızdan
Çünkü dünda kalmıştır yarınlar
Ve nihayet bekleriz o durakta otobüsün kalkış saatini
Tüketmişiz bize ayrılan zamanı artık gitme vakti gelmiştir

Ağlamak boş,

Üzülmek boş

Sızlamak boş

Tükettik bize ayrılan zamanı çünkü dünde bıraktık yarınlarımızı,

Çünkü erteledik ve yaşamadık doyasıya yaşamak istediklerimizi

Hep yarınları düşündük

Bugünü yaşamadan gidiyoruz …