|
Aşk - Şiir Dünyası kategorisinde açılmış olan Geceme Düşüyordun konusu , ...
| LinkBack | Seçenekler | Arama | Stil |
11.10.2014, 19:01 | #1 (permalink) |
| Geceme Düşüyordun Geceme Düşüyordun Karanlıktı, üşüyordum Gecenin üryan ayazında. Islak ve yaralıydı zifiri hüzünler Puslu havanın gizeminde... Acılarımın kamburu binmişken sırtıma, Dilimde yaşamak tek bir cümleydi oysa... Düşüyordun usul usul Yıldızlardan sızarak geceme. Gelişin tırmalıyordu ıssızlığımı, Düşlerim bir gülüşüne düşmeye gebeydi. Elbette biterdi gece. Şafağından bir yaprak üşüyüp titrerdi Dudaklarında malum hece... Erguvan bakışlı, sararmış yokluğuna Yaprak değil, ellerim üşürdü Sensizliğin yanık buselerinde. Karanlıktı, düşlerimde yürüyordun. Geceydi, aklıma düşüyordun. Katran karası pusların etek yırtmacından Rüzgarlar ucuşuyordu. Ve sen yürüyordun düşlerime. Geceme düşüyordun. Aklımın içinde dolanan Çözümsüz bilmece oluyordun. MELTEM KINIC |
Yukarı'daki Konuyu Aşağıdaki Sosyal Ağlarda Paylaşabilirsiniz. |
Seçenekler | Arama |
Stil | |
| |
Forum hakkında | Kullanılan sistem hakkında |
| SEO by vBSEO 3.6.0 PL2 ©2011, Crawlability, Inc. |