Yorgunum Anlıyor Musun - Ertuğrul Bayam

Sana anlatmak istediklerimin dudaklarımdan çıkması o kadar zor ki.
O kadar zor ki ellerini tutmak isterken yumruklarımı sıkmak.
Kaybolup duruyorum gülüşlerinin sokaklarında ,
Utanıp soramıyorum kimselere yüreğinin adresini..
Yorgunum anlıyor musun ? İçimde öyle büyüdün ki ,
Bazen kendimi arıyor , bulamıyorum ...

Saatlerin sana geç kalmasından
Mutluluğa giden her ne varsa yetişememekten ,
Karşında dilimin tutulmasından
Sana açılamayan dudaklarımdan nefret ediyorum .
Her fırsatta sana gelmek isteyen ayaklarımın bağının çözülmesi
Güneşin senin olmadığın yerleri ısıtması
Ve sen yüreğimde bu kadar büyümüşken ,
Ellerimin saçlarına dokunamaması deli ediyor beni ..
Yoruyorsun beni , bir çiçeğin kururken yağmuru beklediği
Bir körün yolunu bulamadığı kadar .

Sen hayatımın içinden gelip geçerken inmediğin hiç bir durak kalmadı
Oysa hep benimle kal istiyorum..
Çekip gitmelerin üzüyor yüreğimi
Nefes almak bazen o kadar zor ki .
Şimdi susuyorsa dudaklarım ,
Ellerim sana açılamıyorsa,
Isırıp ısırıp karşında kanatıyorsam dudaklarımı.
Belki de bana bakışlarının verdiği bir kıştır
Senin için yanan yüreğimin baharlarına ..


Yorgunum
Anlıyor musun , ?

22 MART 2012
Ertuğrul Bayam