Ey Dost - Özlem Ayral


Issız bir yalnızlıkla sesleniyorum en sessiz haflerimle
Kimsesizlik kimseye bu kadar yakışmaz Ey Dost!
Kimsenin üzerinde bu kadar güzel durmaz
Provasız bir kesimle biçildi, dikildi
Ben miydim tek kimsesiz,
Yoksa tüm kimsesizler aynı bedene mi sahiptiler?
Geçit vermeyen yollara talip olmaktı belki de yaptığımız
Belki de bizi anlayan yanımızdı yalnızlığımız...
Biz bir yanlızlığın paydası olan özleme talip olmadık mı?
Kimsesizliğimizin kimsesi "allah" demedik mi?
Bu yüzden birbirimize "dost" demedik mi?
Ey Dost! senin şehrinden uzağa düşüşüm kaç zaman oldu saymadım.
Eğri büğrü kavramların yarıştığı,
Anlayışların tekelleştirildiği,
Sınırlarının güvenliğinden sürgün ettim kendimi
Güçlü olmak adına
Oysa güçlü olmak sadece güçlü görünmekmiş anladım
Asırlık yaşayamadığmız için olsa gerek
Çınar ağacı ihtişamıyla toprağa kök salamayışımız
Bu nedendir belki de
Üç beş zamanlık ömre sığdırabildiğimiz savaşlarımız
Sığ bir kaç zafer kazanışlarımız
Aslolandan uzağa düşüşlerimiz
ve ordan oraya savruluşlarımız
Dost! söyle bana; "insanın kaç dostu olur?!.."
Bir mi, beş mi, bin mi?
En hakiksinden kaç yürek yüreğine yorgan olur
Ayıplarını örter
Sana kalkan olur
Seni senden iyi tanır,neyi neden yaptığını sorgulamaz
Kaç kişidir?
Aslı var mıdır? yoksa bir hayal midir hep umutlarımıza düşen
Sınırları zorlamadan sınır ihlali ederek
Tarumar edip gönül bahçesini
kayıp gidenlere ne demek gerekir?
Onların sıfatları var mıdır?
Dost!!! özledim seni derken ne kadar haklıyım
Yokluğun içinde varlığına ihtiyacımın oluşu
Bunca anlaşılmazlıkların içinde bundandır sana seslenişim
Ve varlığına şükredişim...
"Gelemiyorum,şehrimi terk edemiyorum
prangalarım ağır diyorsun ya"
Olsun varsın kal yerinde yeter ki ol!,
Azla yetinirken çoğuna duacıyım
Şükür sebeplerimden biri olarak hep ol yeter ki
Varsın hudutlarımız birleşmesin
Belki bir gün diyorum,belki bir gün
Dost!!!


Mirage ( Özlem Ayral )