Yorgun,
hâlsiz nefesim.
Bir kelime daha dökerse içim,
kül olacak bedenim…

İhtişamını yitiren cümlelerde,
yitik bir besteyim
masivaya çalan düşlerim
bir bir üfürüyor yüzüne değen gülşenleri
ve ben aşktan öteye mânâ ararken
savruluyorum hicranınla sevdiğim!

cânımı eziyor sığındığım bulutlar
en yalın haliyle ayrılık
düşüyor dudaklarımdan
anlatsam ne çare,
sussam biter mi bu intizar!

Kirpiklerimde taşıdığım ateşten kor
ha değdi değecek,
ha düştü düşecek,
sensizlikten bunalıp
beni tenhalara itecek.

Devşirme hüzünlerimi
gecenin ağlayan urbasına sardım
her günün esrarına not tutan parmaklarımın arasından
her sabaha senin bahsini açarak başlıyorum sevdiğim!

Kalbinde bir mülteciyim, umutlarıma karşı bir eyleme
direnmeyi bırak sevdiğim!
Nâsibimiz neyse
duâ’mız o yöne…

Tutunduğum bir malihulya, tertemiz
göğsümde çağlamayı bekleyen bir yanardağ
münzevi şiirlerin tam ortasında bekleyişlerde olan ben
senin olmadığın topraklarda yeşeren,
gönlüne riayet eden hüzünlü çiçek
-ve sen yalnızca ALLAH'a emanet!

Beyza Alioğlu