Sevmediğim sahte yüzler

[diLemma]

Sevmediğim sahte yüzler

Bütün hepsi büyük bir sahtekarlığın gülümsemesi… Kırgınım bazılarına çünkü hiçbir sevişme yalan üzerine kurulmamalıydı! Boş kalmış bir sokak, boş bırakılmış bir kalpten daha sessiz olmuyor.
Bütün tabularımı yıkmıştım ben aslında, bütün bildiklerimi unutmuştum, seninle yeniden başlayabilirdim; vazgeçtim! Aklımın bir yanı hüzünlü bir kırgınlığı taşıyor içinde, ah bir de kalbimin her yanı….
Neden böyle kötüleşiyor insan? Neden kalp kırmaya, kendini yıkmaya bu kadar istekli? Sevda dediğin şey neden canı böylesine acıtıyor?
Yalanlarla kurulan yeniliklerin temeli en kadar sağlam olabilir ve ne uğruna olursa olsun, kendini nasıl sahteliğin orta yerinde yaratmaya çalışır insan?
Kırgınım, sevmediğim sahte yüzlerle döşeniyor hayat yolum ve her karşıma çıkanda başka bir suret görüyorum. Aklı başka, işi başka, sevdası başka ama nasıl hepsi birbirine benziyor?
Kararsın şimdi içinde kötülük taşıyan bütün kalpler. Her kim başka bir gönle yalanla yüz veriyorsa, yüzünden düşenlerin adı asılsın sonsuzlukta. Oysa savaşmayacaktık kendimizle ve hiçbir yalanda adımız geçmeyecekti bizim çünkü en çok sen inanmıştın dünyayı yaratan o kutsal gücün varlığına sevgili…
Verdiğin bütün sözler havada kalacak şimdi, anlattıklarının hepsi başka bir yalanı tetikleyecek. Birden güneş doğacak zihinlere ve ne varsa karanlıkta gizlenen, gün ışığında aydınlanacak.
Şimdi sen bildiğin yollardan başka birine vurulacaksın düş saatlerinde ve başka bir yalanda yine seni sevecek bir çift göz arayacaksın. Hepsi yeni bir yalanın ilk sözleri olacak…


alıntıdır